رز سانگ

انشای طنز سایه آدم

امروز میخوام یکی از دوستانم رو به شما معرفی کنم. دوستی که همیشه کنار منه و با من به مدرسه میره. هرجایی با من میاد اما هیچ وقت به خونمون نیومده. من هم هیچ وقت به خونشون نرفتم. این دوست من از هر لحاظ شبیه منه؛ رفتار و حرکاتش کپی خودمه.

اما فقط قیافش شبیه من نیست! رنگش خیلی سیاهه! صبح که با من میاد مدرسه، هم قد خودمه ظهر ها هم قدش کم کم بلند میشه انگار ویتامین دی خورشید خوب روش اثر میذاره! تا اینکه عصر ها قدش انقدر دراز میشه مثل عَلَم یزید!!

اون روز که رفتم خونمون دیگه ندیدمش. شب که شد برق هامون رفت ما هم شمع روشن کردیم؛ بازم دوستم اومد. با دیدنش خیلی خوشحال شدم. برق ها که اومد دیگه ندیدمش. من با دوستم خیلی بازی و شوخی می کنم.

یه وقتایی بهش میگم ببین دستای من از تو بلند تره پاهام هم خیلی از تو درازتره. اون هم عصرها با خنده به من میگه ببین الان من خیلی از تو بلند ترم پاهام هم خیلی از پاهای تو درازتره. تا اینکه شب میشه و اون میره خونشون.

با دوستم همیشه مسابقه دو میذاریم و اون بیشتر وقت ها برنده میشه. هرچه قدر که من می دوم اون جلوتر از منه. دوست من یه جورایی عشق منه! ولی تو روزهای ابری و بارونی کنارم نیست بر عکس عشق بقیه که بیشتر تو هوای بارونی باهاشونن!

راستی اسم دوستمو بهتون نگفتم؛ دوست من سایه است:)

انشا درباره ی سایه ادم

انشای غیر طنز سایه آدم

همه آدم ها سایه دارند و سایه آن ها هنگام عصر بلند تر است. اصلا اگر پشتت را سمت نور کنی سایه ات را می بینی. آدم ها وقتی راه میروند سایه آن ها هم پا به پا دنبالشان می آید و جدا نمی شود تا اینکه زیر نور مستقیم بروند و سایه شان هم ناپدید شود.

سایه ها خیلی جالب اند مخصوصا زمانی که روبه روی دیوار می ایستیم و با سایه دست هایمان شکل های گوناگونی درست می کنیم؛ از سایه مار و خروس گرفته تا سایه آدم برفی! با سایه می توان خیلی چیزها را روی دیوار شکل داد و حتی با دیدن آنها سرگرم شد.

با سایه می توان حتی کسی را هم ترساند! مثلا شب تاریک باشد و گوشه ای چراغ کوچکی روشن شده باشد در این حالت سایه انقدر طبیعی و واضح میشود انگار یه آدم طبیعی و راستکی است. اما باید حواسمان باشد زیاد با این روش کسی را نترسانیم چون سکته می کند!!!

اگر کسی را برای بازی کردن نداریم می توانیم با سایه بازی کنیم. بهترین بازی هم مسابقه دو است. البته اگر این مسابقه را عصرها انجام بدهیم فکر نکنم پیروز بشویم چون انقدر سایه بلند است که هر چه قدر بدوی به آن نمیرسی.

سایه آدم در شب های خیلی تاریک و روزهای بارانی سمت آدم نمی آید نمیدانم کجا میرود ولی کنارت نیست. نه تنها سایه آدم بلکه سایه تمام موجودات جالب است؛ کافیست با نگاه جالبی به آن بنگریم. این بود انشای من درباره سایه آدم

منبع:انشا درباره ی سایه ادم

انشا درباره ی سایه ادم