گیاه زنبق، از خانواده زنبق ها و اکثر پیازهای از این جنس قد بلند بوده و برای کاشت در گلدان مناسب نیستند اما چند واریته اصلاح شده پا کوتاه در دست است. پیازهای آن باید در اوایل پاییز کاشته شوند. این پیازها در اواخر زمستان تا وسط بهار گلدهی دارند.
در هر گلدان ۱۲ سانتیمتری ۵-۶ پیاز کشت کنید و روی آنها را باخاک مخصوص پیاز بپوشانید. بر عکس سایر پیازها، زنبق احتیاج به گذراندن دوره تاریکی ندارد. سرما و نور از نیازهای آن است، در اول رشد مکان نیم سایه را بهتر می پسندد اما هنگامی که دوران گلدهی شروع می شود نیاز شدید به نور دارد. دقت کنید تغذیه خارج از اندازه پیاز را وادار به تولید پیازچه کرده و از گل دادن باز می ماند.
در هنگام رشد علفی و سبزینه ای نور نسبی و در دوران گلدهی به نور کامل نیاز دارد، این گیاه نور مستقیم آفتاب را نمی پسندد.
دما :
در رشد علفی هوای خنک ۴ الی ۷ درجه و در دوران گلدهی هوای گرم تر حدود ۱۳ الی ۱۶ درجه برای آن مناسب است.
آبیاری :
پس از کاشت، گلدان را آبیاری، سپس برنامه آبیاری را برای مرطوب نگهداشتن خاک، هفتگی کنید. در دوران گلدهی ۲ الی ۳ بار در هفته کافی است.
رطوبت :
نیاز به غبار پاشی نداشته و هوای خنک و خشک را دوست دارد.
تغذیه :
اگر پیاز را برای کاشت در باغ در سال آینده می خواهید هر ۱۰ روز یک بار با کودهای محلول مخصوص گیاهان خانگی یا باغی تغذیه کنید. شروع تغذیه با تکیل اولین غنچه و پایان آن زرد و خشک شدن برگ ها است.
خاک :
خاک لومی، کمپوست گلدان و یا فیبر مخصوص کاشت پیاز.
کاشت :
پیازها را در عمق ۷ الی ۱۰ سانتیمتری و به فاصله ۱۰ الی ۱۵ سانتیمتر از یکدیگر کشت کنید این پیازها را باید در خاکی مخلوط از دو سوم خاک کشاورزی سیاه و سبک و یک سوم کمپوست و ماسه کشت شوند. تا دو سال می توانید پیازها را در خاک نگه دارید.
گلهای زیبا و خوشرنگ شقایق به همراه تکثیر و نگهداری آسان از این گل زیبا، آن را به یکی از بهترین گیاهان فصلی برای کاشت در گلدان و نگهداری در محیط خانه و باغچه تبدیل کرده است. شقایق به عنوان نمادی از سربازان کشته شده در جنگ مشهور است و در کشور ما از آن با نام لاله وحشی یاد میشود و با نام گل همیشه عاشق مشهور است. در این مقاله نحوه کاشت گل شقایق در گلدان و شرایط محیطی مورد نیاز گیاه را به شما آموزش می‌دهیم.
نحوه کاشت شقایق در گلدان
بهترین روش کاشت شقایق در منزل و تکثیر آن کاشت از طریق بذر است. مراحل کاشت شقایق در گلدان به شرح زیر است:
بذر گل شقایق را از مراکز تولید گل و گیاه تهیه کنید. بذر این گل کوچک است و میتوان آن را در گلدان‌های مستطیلی شکل به تعداد چند عدد در هر گلدان کاشت. خاک گلدان را به صورت شیاری با عمق نیم تا یک سانتیمتر گود کنید و بذرها را داخل شیاری که ایجاد کرده‌اید، بکارید و روی آنها را با لایه نازکی از مخلوط خاک و کود بپوشانید. سطح خاک را به طور کامل با اسپری آبیاری کنید. توجه داشته باشید از غرقابی کردن خاک گلدان خودداری کنید و تا زمان جوانه زدن بذرها، آبیاری را فقط به شیوه اسپری کردن انجام دهید تا بذرها جا به جا نشده و در خاک فرو نروند تا از خفگی جوانه‌ها پیشگیری شود.
گلدان را در مکانی آفتابی با دریافت نور کامل خورشید قرار دهید و خاک را تا جوانه‌ها سبز شوند، مرطوب نگه دارید. بعد از کاشت شقایق در گلدان، بذرها پس از گذشت ۲ تا ۴ هفته جوانه می‌زنند. در این مرحله اگر جوانه‌ها متراکم بودند، تعدادی از جوانه‌های ضعیف را حذف کنید تا فضا برای رشد سایر جوانه‌ها بیشتر شود. بعد از گذشت ۱۲ هفته گل های زیبا و خوشرنگ شقایق شکوفا میشوند.
گیاهشناسی گل شقایق گل شقایق اغلب یکساله و به ندرت دو ساله است و در مزارع کشاورزی به عنوان علف هرز شناخته میشود. این گل گونه‌های مختلفی دارد و در کشور ما ارقام وحشی آن در دامنه‌ها کوه‌ها و دشت‌ها به صورت خودرو فراوان می‌روید. گلهای شقایق به صورت منفرد در انتهای ساقه‌های اصلی وشاخه‌های فرعی میرویند و گلها قبل از شکوفایی آویزان هستند. اندازه قطر هر گل، ۳۰ تا ۸۰ میلی‌متر و در بیشتر مواقع به رنگ قرمز تا بنفش و به ندرت سفید یا ارغوانی هستند و ارتفاع خود گیاه بین ۲۰ تا ۷۰ سانتیمتر است. جالب است بدانید، نوع وحشی این گل (شقایق وحشی) رنگ طبیعی نارنجی سرخ‌گون درخشان دارد، ولی از اواخر قرن نوزدهم با پرورش انتخابی در باغ‌ها، نژاد‌های مختلفی از این گل ایجاد شده که رنگ‌های متفاوتی از سفید روشن با لکه‌های سیاه بادمجانی تا انواع صورتی و شاه بلوطی تیره دارند.
نگهداری از گل شقایق بسیار راحت است و در مزارع کشاورزی این گل را جزو علف‌های هرز طبقه‌بندی میکنند. شرایط محیطی مورد نیاز گل شقایق عبارتند از:
خاک: شقایق در خاک‌های حاصلخیز با زهکشی مناسب بهترین رشد را دارد. برای کاشت شقایق در گلدان، مخلوطی از خاک باغچه به همراه خاکبرگ پیشنهاد میشود.
آبیاری: گل شقایق از گیاهان مقاوم به خشکی است و به آبیاری کمی نیاز دارد. آبیاری را زمانی انجام دهید که در فاصله بین دو آبیاری، خاک گلدان خشک شده باشد.
نور: گل شقایق به نور کافی و کامل خورشید برای رشد مناسب نیاز دارد.
دما: دمای ۲۱ درجه سانتیگراد بهترنین دما برای رشد گیاه است، با این وجود گل شقایق تا دمای ۱۵- درجه سانتیگراد را تحمل میکند.
آفات و بیماری‌ها: گل شقایق به ندرت توسط حشرات و یا بیماری آسیب می‌بیند. در طول رشد جوانه‌ها اگر شرایط نگهداری گیاه، زیاد مرطوب باشد، ممکن است گیاه لکه‌دار شود و دچار بیماری قارچی شود. به این منظور استفاده از قارچ کش‌ها برای کمک به جلوگیری از این مشکل پیشنهاد میشود.
برای نگهداری و کاشت شقایق در گلدان، مطمئن باشید که گلدان مورد نظر، دارای زهکشی مناسب است، چراکه حالت غرقابی بستر کاشت به گیاه آسیب جدی وارد میکند. همچنین به دلیل تحمل بالای گیاه به کم آبی و نور مستقیم خورشید، کاشت این گل، یکی از بهترین گلهای مخصوص تراس و بالکن است.
فیکوس گیاهی معروف از خانواده ی موراسه هست و بیشتر در منزل پدر بزرگ مادر بزرگ ها دیده میشد. در پاسیو جا داشت همیشه و تا سقف رشد میکرد.ولی دیگر خبری از آن فیکوس نیست !! گیاهی مناسب برای منازل و نامناسب برای کارخانجات و ادارات.نام فیکوس در برگیرنده گونه های زیادی از گیاهان خانواده موراسه است که در اصل زادگاهشان اسیای استوائی است،در هوای ازاد ارتفاع ان به حدود ۳۰ متر میرسد،دارای شیرابه مخصوص هستند که با زخمی شدن از پوست انها جاری میشود،گیاهی عمومی جهت نگهداری در منازل و جواب خوبی به شرایط اپارتمانی داده است،برگ ها پهن و براق و چرمی با نوک تیز به صورت متناوب در طول ساقه میرویند،با ریزش برگهای پیر در قاعده ساقه گیاه حالت بد منظر به خود میگیرد که در این حالت میتوان ان را از نزدیکی سطح خاک قطع تا گیاه جوان گردد و از اندام هوایی به عنوان منبع تکثیر استفاده نمود.
نیازها:
نور :اگر چه در سایه هم میتواند خود را زنده نگهدارد ولی رشد ان مطلوب نمی باشد،از معرض نور مستقیم افتاب در امان باشید
دما: حداقل درجه حرارت در زمستن ۱۶ و حداکثر ان در تابستان ۲۹ درجه سانتی گراد
ابیاری: هرگز اجازه ندهید خاک گلدان باتلاقی شود،اگر در ابیاری مشکوک هستید یکروز ان را به تاخیر اندازید،در فاصله بین دو ابیاری خاک گلدان باید خشک شود،با اب ولرم ابیاری کنید،هفته ای دو بار در تابستان و یکبار یا کمتر در زمستان کافی است.
رطوبت : ایجاد یک جزیره در زیر آن برای تولید رطوبت کافی است.
تغذیه: جهت تامین مواد غذایی گیاه را با کودهای مایع یا جامد محلول در اب های مخصوص گلهای زینتی هر دو هفته یکبار طبق دستور تغذیه مصنوعی کنید.
خاک مناسب :بهترین خاک کمپوست است،زهکش را بازدید کنید.
تعویض گلدان :(فصل رشد در تابستان و بهار) به خصوص اگر رشد ان سریع باشد هر سال نیاز به تعویض گلدان با یک شماره بزرگتر داردباید حتما ریشه اززیر گلدان بیرون آمده باشد تا بتوان گلدان را تعویض کرد…در صورت عدم امکان ۵-۷ سانتی متر از خاک های سطحی گلدن را با خاک نو و غنی تعویض و هر دو هفته یکبار تغذیه مصنوعی کنید.
تمیز نمودن برگها:برگها را با ملایمت با پارچه پنبه ای و یا اسفنج مرطوب تمیز کنید،از مواد براق کننده شیمیایی در هر ماه فقط یکبار استفاده کنید.
تکثیر :قلمه حداقل با یک برگ در بهار و ریشه دار کردن انها در درجه حرارت ۲۴ تا ۲۷ سانتیگراد،خوابانیدن هوایی گیاهانی که برگهای پائین خود را از دست داده اند(در بهار)
عوارض و درمان:
برگها بد شکل،رنگ پریده و ریز هستند:گیاه احتیاج به تغذیه مصنوعی دارد،هر دو هفته یکبار طبق دستور عمل کنید.
برگها بی رنگ شده اند:نور زیاد است،گیاه را به محل کم نور تری منتقل کنید.
در زیر برگها و روی ساقه ها لکه های بر جسته قهوه ای مشاهده میشوند:عارضه مربوط به حمله حشره افت است،هر ماه یکبار با سم حشره کش نفوذی گیاه را طبق دستور سمپاشی کنید.با پنبه اغشته به سم نیز میتوانید لکه ها را مسموم کنید.
زخم های پنبه ای شکل سفید رنگ در سطح برگها ظاهر می شوند:عامل ان حشره افت است،هر ۱۴ روز یکبار تا رفع علائم با سم حشره کشی نفوذی گیاه خود را طبق دستور سمپاشی کنید،با برس مخصوص آغشته به محلول سم نیز میتوانید زخم های سفید پنبه ای شکل را مسموم کنید.
برگها دارای لکه های قهوه ای هستند و به طور ناگهانی سقوط میکنند:هوا خیلی سرد است،گلدان را به محل گرمتری منتقل کنید.
لکه های زرد روی برگها است و تار عنکبوت زیر انها مشاهده میشود:کنه قرمز ریز عامل ان است،هر دو هفته یکبار با سم کنه کش طبق دستور سم پاشی کنید.غبارپاشی در کاهش افت موثر است
لکه های سوخته روی برگها نمایان شده اند:در افتاب غبارپاشی نکنید،عبور نور خورشید از قطرات اب مانند عبور نور از شیشه است،گیاه را از معرض اشعه مستقیم افتاب در امان نگهدارید.
برگها لوله شده و آویزان هستند:گیاه تشنه است،گلدان را به مدت ۱۵ دقیقه درون تشت پر از اب قرار دهید،ابیاری را تنظیم کنید.
برگهای پائینی زرد شده و سقوط میکنند:ابیاری بیش از اندازه بوده است،اجازه دهید سطح خاک در فاصله بین دو ابیاری خشک شود،سپس ابیاری کنید،این عارضه در گیاهان مسن طبیعی است.
خوابانیدن شاخه های هوایی:
اگر گیاه فیکوس شما مسن بوده و به علت ریزش برگهای قسمت پائینی تنه شکل ناخوشایندی به خود گرفته است،با یک کارد تیز در زیر محل اتصال برگ به تنه خراش کوچک به طول یک سانتی متر به موازات همدیگر در طول ساقه ایجاد و با مالیدن مقداری شن نرم اغشته به هورمون تولید ریشه روی خراشها انها را با خزه و دستمال کاغذی خیس پوشانیده و با یک کیسه پلاستیکی ان را ببندید.ریشه ها پس از چند ماه ظاهر گردیده و میتوانید شاخه از قسمت زیرین ریشه قطع نموده و در گلدان جدید کاشت کنید.
با زخمی شدن سطح ساقه شیرابه سفید رنگی در حقیقت شیره گیاهی است از گیاه خارج میشود،جهت جلوگیری از خروج ان سطح زخم را با وازلین اغشته کنید.
زاموفیلیا ها گیاهانی هستند با ریزوم ها و غده های متراکم. این ریزوم ها همان ساقه های زیر زمینی و پیاز مانند گیاه هستند که ریشه گیاه رو تشکیل میدن. با رشد بیشتر ریزوم ها در خاک، جوانه ها و پاجوش های جدیدی بوجود میان.
نیازها:
دما:بهترین دما برای این گیاه مقاوم ۲۲در شب الی ۳۰ درجه در روز میباشد در صورت گرم شدن بیشتر باید با اسپری برگها را آبپاشی کنید
آبیاری:تنها دشمن این گل آبیاری زیاد میباشد زیرا این گیاه در ریشه های خود که به صورت ساقه زیرزمینی است آب جمع میکند و آبیاری زیاد باعث پوسیدگی ان می شود .به طور کل هروقت خاک این گل کاملا خشک شد گیاه را دوباره سیرآب کنید در زمستان هم که هفته ای یکبار آب ندهید در صورت مشاهده اینکه آب بخار نمیشه یا خاک خشک نمیشه سریعا تهویه و نور گیاه رو زیاد کنید و تا خشکی خاک آب ندید !!
نور:این گل خب برای رشد مطلوب و شرایط ایده آل به جای روشن نیاز دارد ولی در مکانهای تاریک تر هم قادر به زنده ماند و ادامه ی زندگی هست ولی برگها و ساقه برگ باریک میشه .باید مواظب باشید که اشعه آفتاب به برگ گیاه نخورد زیرا باعث سوختن آن میشود. نور زیاد باعث کلفت تر شدن ساقه برگها میشه و نور کم باعث نازک شدن اونها میشه !
رطوبت: به لطف داشتن برگهای واکسی خود در برابر ازدست دادن آب از برگ و کمبود رطوبت مقاوم است ولی خب در صورت امکان مکان دارای حدود ۵۰ درصد رطوبت به عنوان یک آپشن مطرح است و در رشد گیاه تاثیر بسزایی دارد ولی همانطور که گفته شد رطوبت یک آپشن است نه یک اجبار!!
خاک:به خاکی سبک با زهکشی عالی نیاز دارد مثلا خاک کاکتوس گزینه ی مناسبی برای این گل است
تغذیه: دوستان طبق تجربه این گل عاشق کودهای فسفر بالا و پتاسیم بالا هستش یعنی بهتره براش از کودهای گلدهی استفاده بشه ، فسفر وظیقهی ریشه دهی در گیاه رو داره این گل هم چون که به جای ریشه ریزوم داره عاشق فسفره و فسفر باعث میشه تعداد برگهاش زیادتر بشن !! حتما کودای فسفر بالا و پتاس بالا بدید
تکثیر: تکثیر این گل زیبا با قلمه برگ و تقسیم ریزوم امکان پذیر است ولی باید یک ماهی برای ریشه زدن آن و یک ماه هم برای جوونه زدن و رشد آن صبر کنید شاید یکی از دلیل های گران قیمت بودن آن همین موضوع باشد
آفت و بیماری:تقریبا آفتی ندارد و در راس هرم غذایی قرار دارد( : دی) ولی پوسیدگی ریشه ناشی از آبیاری زیاد مهمترین بیماری آن است
هرس: برگهای زرد شده و سوخته را بچینید و ساقه را در صورت پوسیدگی با چاقو از ته بچینید
تعویض گلدان : قانون کلی گیاهان میگوید که هرچه گلدان تنگ تر شود رشد گیاه بیشتر خواهد بود مادامی که ریشه ها از ته گلدان بیرون بزند! اگر گلدان گیاه را بزرگ کنید رشدش به تاخیر می افتد زیرا وقت گل صرف پر کردن ریشه میشود و مدتی رشد شاخه ها به تاخیر می افتد و لی در صورت بیرون زدن ریشه ها با یک سایز بزرگ تر در بهار تعویض کنید
گلدهی: به ندرت در خانه گل میدهد ولی به طور کلی اگر شرایط مناسب باشد در تابستان گلهایی شبیه دیگر گلهای خانواده ی آراسه به نام اسپادیکس میدهد
مبدأ آن آمریکای جنوبی و مرکزی است. بسیار پر رشد بوده و نیاز به مراقبت خاصی ندارد. اغلب رقم های آن یک ساله اند ولی رقم های چندساله نیز دارد. دارای انواع مختلف بالارونده، نیمه بالا رونده، پیچنده، پا کوتاه و پا بلند است که اقسام پیچنده آن با دمبرگ های خود به دور دگیاهان مجاور خود می پیچند. برگ های گرد یا بیضی شکل آن سپر مانند بوده و دمبرگ به وسط پهنک وصل می شود. در بعضی انواع آن برگ ها ابلق است. گل ها ممکن است کم پر یا پر پر بوده و به رنگ های زرد، زرد کمرنگ، نارنجی و قرمز دیده می شوند. در برخی از انواع آن، گلبرگ ها با رنگ های دیگر منقوش شده است. گل ها از کنار برگ خارج شده و دارای دمگل به نسبت بلند هستند. هر گل دارای یک مهمیز است.
برگ لادن طعم و مزه شاهی یا تره تیزک را دارد و به همین علت آن را شاهی هندی می نامند. در خارج، از برگ های جوان آن در تهیه سالاد استفاده می شود. میوه های سبز آن به عنوان چاشنی به ترشی اضافه می شود. در قدیم دم کرده آن را به عنوان داروی مدر مصرف می کردند. همچنین از خیسانده بذر و برگ تازه لادن در الکل برای جلوگیری از ریزش مو استفاده می شود.
برای کشت در گلخانه، سبدهای آویزان، کنار نرده ها و در حاشیه مناسب است. در مناطق جنوبی ایران که زمستان معتدل دارند به عنوان گل زمستانه یا بهاره در باغچه منازل کشت می شود.
گلدهی
کشت آن در پائیز و نگهداری در گلخانه موجب گلدهی در طول زمستان می شود و برای اوایل بهار نیز گلدان های پر گلی می توان داشت. در هوای آزاد تمام ماه های بهار، تابستان و پائیز گل می دهد.
نیازها
لادن از گیاهانی است که طاقت آفتاب سوزان و هوای خشک را ندارد. به آب زیاد نیاز دارد و می تواند در خاک های ضعیف و کم کود هم رشد کند. برای گلدهی زیاد خاک آن باید به نسبت خشک باشد. اگر به لادن کود زیادی داده شود یا در خاک های قوی و حاصلخیز کشت شود باعث رشد زیاد برگ ها شده و هیچ گاه گل نمی دهد و یا گل بسیار کمی تولید می کند که آن هم در زیر برگ ها مخفی می ماند. اگر در باغچه کشت شود نباید خطر یخبندان وجود داشته باشد. این گیاه آفتاب دوست است ولی چند ساعت در روز سایه را تحمل می کند.
معرفی گل لادن
افزایش
با بذر و قلمه قابل افزایش است و بهترین راه افزایش آن، کاشت مستقیم بذر در خرداد ماه در هوای آزاد است. بذرهای لادن درشت است (به اندازه یک نخود) و می توان آن را مستقیم در زمین کشت کرد. به انتقال حساس است، بنابراین کمتر به صورت نشایی کشت می شود. در مناطق سرد، بذر آن در اواخر زمستان در گلدان کشت می شود و پس از مساعد شدن هوا گیاه را با خاک اطراف ریشه به زمین منتقل می کنند و در این حالت گل زیادی در بهار تولید می شود. بذر لادن نباید زیاد در انبار بماند چون زیوایی خود را به سرعت از دست می دهد. رقم های پر پر با قلمه نیز افزایش می یابند و روش کار به این صورت است که شاخه های سفت آن را انتخاب کرده، برگ های آن را حذف می کنند و فقط چند برگ کوچک بالای ساقه را نگه داشته آن را در ظرف آب قرار می دهند و در جایی که آفاب ملایمی دارد قرار می دهند و در جایی که آفتاب ملایمی دارد قرار می دهند که به زودی ریشه تولید می کند. قلمه ریشه دار شده را به آرامی در گلدان قرار داده و روی ریشه ها را با خاک می پوشانند.
خوش بو معطر ترین گل از خانواده اولئاسه،شاخه ها بلند و برگهای ان مرکب و سبز رنگ،گلها سفید و دارای ۵ گلبرگ بسیار ظریف و خوش بو،مخصوص مناطق معتدل،به علت رشد فوق العاده شاخه های احتیاج به قیم دارند،پس از گلدار شدن ان می توان به سرسرا و یا اتاق منتقل نمود،هر ساله احتیاج به هرس شدید دارد،به طوریکه شاخه ها را به یک سوم باید کاهش داد،حذف ماهیانه سر شاخه ها جهت تحریک جوانه های جانبی و رشد انها لازم است.لازم به ذکر است که این گیاه بومی استرالیا و نیوزیلند است و جالب آنکه در آن مناطق به صورت علف هرزی مهاجم و رونده محسوب میشود( ازعلف هرز هم شانس نیاوردیم :دی :دی)
نیازها:
نور: به نور کامل و کافی احتیاج دارد،اشعه مستقیم افتاب در تابستان به گلها صدمه وارد میکند.
دما: درجه حرارت ۱۸ بهترین درجه حرارت برای این گیاه است،جریان ملایم هوا را دوست دارد(به خصوص درتابستان)،در زمستان گیاه را در درجه حرارت ۱۳ نگهداری کنید
آبیاری :زمانی که گیاه غرق در گل است زیاد ابیاری نکنید چون گلها میریزه !بین دو ابیاری خاک خشک شود
خاک مناسب :خاک و کود اماده کاشت یا خاک کمپوست.
تعویض گلدان :در اوایل بهار با تمام شدن گلها پس از هرس شاخه های خشک گلدان را تعویض کنید،در صورت عدم امکان تعویض فقط به خارج کردن خاک های سطحی گلدان و عوض نمودن ان با خاک نو اکتفا کنید
تمیز نمودن برگها:غبارپاشی کافی است،از مواد براق کننده شیمیایی استفاده نکنید.
تکثیر :ریشه دار نمودن قلمه چوب نیمه سخت در اواخر تابستان،خوابانیدن شاخه ها،جدا کردن پاجوش ها در بهار
عوارض و درمان:
معرفی گل یاسمن
برگها جدید ریز و گلها ظاهر نمیشوند :گیاه از کمبود عناصر در رنج است،در فصل رشد هر دو هفته یکبار طبق دستور گیاه را تغذیه مصنوعی کنید،اگر رشد گیاه کند شده است،ممکن است احتیاج به تعویض گلدان ها داشته باشد
برگها بد شکل و حشرات سبز رنگی روی انها مشاهده میشود:گیاه را با سم حشره کش نفوذی طبق دستور سمپاشی کنید تا حشرات از بین بروند.
حشرات ریزی در اطراف گلدان ها در حال پروازند:گیاه را با سم حشره کش هر هفته سمپاشی کنید تا علائم از بین بروند
برگها کمرنگ شده و میریزند:اگر در زمستان این علامت مشاهده گردد ابیاری بیش از اندازه بوده،اجازه دهید سطح خاک قبل از ابیاری خشک شود،سپس ابیاری کنید،در تابستان به ابیاری بیشتری نیاز دارد،ولی مواظب زهکش باشید.
برگها و غنچه ها قبل از باز شدن قهوه ای میشوند:هوا خیلی گرم و خشک است،گیاه را غبارپاشی کنید
برگها چین و چروک دار و قهوه ای میشوند:خاک خیلی خشک و یا گیاه در معرض اشعه مستقیم افتاب بوده است،شرایط را بازدید و اگر گیاه احتیاج به ابیاری دارد ان را به مدت ۱۵ دقیقه درون سطل پر از اب منتقل نموده سپس ان را خارج کنید،در صورت لزوم گیاه را به محلی با اشعه غیر مستقیم ببرید
گلها باز نمیشوند:نور کافی نیست،گیاه را به محل پرنورتری منتقل کنید
برگها رنگ پریده و سطح زیرین انها دارای تار عنکبوت است:کنه قرمز ریز عامل ان است،با پارچه و یا اسفنج اغشته به سم کنه کش سطح زیرین برگها را تمیز کنید تا علائم از بین بروند،ایجاد رطوبت به خصوص رطوب دائمی و پایدار در کاهش افت موثر است
برگها سیاه میشوند:هوا سرد است،گیاه را به محل گرمتری منتقل کنید،ممکن است این عارضه به علت استفاده از مواد براق کننده شیمیایی نیز باشد،از انها استفاده نکنید.
قیم دایره ای:گیاه یاس جز گیاهان بالارونده بوده و قادر به ایستادن روی ساقه خود نیست،بر حسب اندازه گیاه قطعه ای مفتول یا سیتم باریک تهیه کنید و به صورت دایره ای در آورید،قیم را درون خاک گلدان ها نموده و گیاه را به دور ان بپیچید و با نخ نرم به ملایمت گره بزنید.
گلهای سفید و ستاره ای گروه گروه در زمستان ظاهر میشوند،هوای خشک باعث پژمردگی گلها و برگها میگردد،غبارپاشی در اتاق هایی با حرارت مرکزی توصیه میشود.
نام انگلیسی : Hydrangea macrophylla
خانواده : HYDRANGEACEAE – هیدرانجیاسه
بومی : چین و ژاپن
درختچه ای است با رشدی سریع از خانواده Hydrangeaceae، بومی چین و ژاپن است . رنگ گل ها آبی، قرمز، صورتی، ارغوانی روشن و ارغوانی تیره است که وابسته به اسیدیته(PH) خاک است. به طوری که در یک خاک اسیدی رنگ گل ها نزدیک به آبی و در یک خاک قلیایی، رنگ صورتی بیشتری دارد. این تغییر رنگ وابسته به جذب یون آلومینیوم توسط گیاه است.
در فضای سبز، درختچه ای خزان دار و زینتی است. در صورت کاربرد گلدانی گل آذین های مدور به رنگ سفید، صورتی، آبی و یا بنفش دیده می شود. آنچه در خوشه گل جلب توجه می کند کاسبرگ ها هستند و گلبرگ های واقعی آن غیرقابل تشخیص است. بخش عمده گل آذین این گیاه را گل های کوچک و بارور تشکیل می دهد که قابل توجه نیستند. این گل ها با گل های عقیم بزرگ تر احاطه شده که دارای کاسبرگ های بزرگ و زیبا هستند. تماس با برگ های آن باعث تحریک پوست می شود.
شرایط نگهداری هورتانسیا:
نور مناسب هورتانسیا :
مهترین شرایط برای گلدانها، محلی سایه-آفتاب است. در روز های گرم تابستان به گیاه تا حدودی باید سایه داده شود. در ماه های پاییز، برعکس باید در آفتاب کامل قرار گیرد تا در این شرایط، جوانه های گل تکامل یابند. در زمستان و بهار که هورتانسیا زودرس می شود باید در نور کامل قرار گیرد. طول روز بر گلدهی اثری ندارد ولی به نظر می رسد که در روزهای کوتاه پاییزی تشکیل جوانه های گل تسریع می شود. در واقع روز های کوتاه تمایزیابی گل را تا مرحله تشکیل اندام های جنسی پیش می برد ولی تداوم این فتوپریود از بزرگ شدن گل جلوگیری می کند که به اصطلاح آن را حالت خواب می نامند. این خفتگی در طبیعت با طول روز کوتاه و در تولید تجاری با سرمادهی شکسته می شود. اگر تشکیل گل به روزهای بلند موکول شود ساقه های گلدهنده طویل می شوند.
آبیاری هورتانسیا :
همواره باید خاکش مرطوب باشد و خشکی کشیدن باعث از بین رفتن گیاه می شود البته باید توجه داشت که در اثر آبیاری مدوام دچار غرقابی نشود. نگهداری آن در سایه باعث می شود بیشتر رطوبت آن حفظ شود. اگر در آفتاب کامل قرار دارد آبپاشی روی آن باعث حفظ سلامتی آن می شود.
خاک و کودمورد نیاز هورتانسیا :
کاسبرگ ها که برجسته ترین بخش گل هستند در تعداد کمی از رقم ها سفید و در بیشتر آنها بسته به PHمحیط کشت، صورتی یا آبی هستند. رنگ کاسبرگ ها بیشتر از طریق در دسترس بودن عناصر سنگین در خاک تعیین می شود تا تغییرات PHشیره سلولی فلزات سنگین موجود در کاسبرگ ها با آنتوسیانین ترکیب نمکی تشکیل می دهند، که در این ترکیب ها علاوه بر ارتباط آنتوسیانین با تانین و رنگیزه های فلاونول، در تعیین رنگ کاسبرگ ها (صورتی یا آبی) نیز نقش دارند.
تکثیر هورتانسیا :
با بذر می توان این گیاه را تکثیر کرد. ولی روش متداول با قلمه گیری است. قلمه ها بهتر است از ساقه های جوان که هنوز چوبی نشده اند در اواخر بهار و اوایل تابستان تهیه شود. قلمه ها را می توان از قسمت انتهایی ساقه به طول ۱۵-۱۰ سانتیمتر و با قطر حدود یک سانتیمتر تهیه کرد.
تعویض گلدان و فاصله گلدان ها
کشت و پرورش و تعویض گلدان های هورتانسیا به صورت های مختلفی توصیه شده است ولی همواره تأکید شده است که هر چه زودتر قلمه های ریشه دار در گلدان های بزرگ کاشته و جا به جا شوند. و دلیل آن به احتمال این است که هورتانسیا رشد سریعی دارد و کمتر نیاز به کشت در گلدان های استکانی دارد.
هرس هورتانسیا :
غنچه های گل های هورتانسیا در ساقه های تولید شده سال قبل تشکیل می شوند و از طرفی در طی رشد گیاه هورتانسیا، ساقه های آن سرزنی می شوند تا رشد شاخه های جانبی تحریک شود. در نتیجه تیره ماه آخرین فرصت برای انجام عمل سرزنی این گیاه است.هرس به غیر از شاخه خشکیده، بر روی شاخه های قدیمی گیاه صورت می گیرد تا به جوان سازی گیاه و رشد ساقه های جدید کمک کند.
نکته : یکی از مشکلاتی که برای این گیاه به وجود می آید سوختگ برگهاست. در تابستان و خارج از گلخانه باید زیر مه پاش قرار بگیرد.
بیماری ها و آفات تهدید کننده هورتانسیا :
معرفی گل ادریسی
پوسیدگی برگ ها در فصل پاییز روی می دهد. بیماری بوتریتیس که در پوسیدگی برگ های ریخته عمومیت دارد، جوانه ها را نیز آلوده می کند. جمع آوری این برگ ها همواره توصیه شده است. همچنین دقت در آبیاری و جلوگیری از ماندن آب روی شاخه های هورتانسیا از این عارضه جلوگیری می کند.
یکی دیگر از بیماری های هورتانسیا سفیدک است که با شب های سرد و مرطوب پاییزی انطباق دارد. گرم کردن گلخانه و ضمناً مقدار افزایش تهویه باعث کاهش این عارضه می شود. همچنین می توان با گل گوگرد (کاراتان) با این سفیدک مبارزه کرد.
کنه و شته ها نیز به هورتانسیا حمله می کنند و این حشرات مکنده با سموم معمولی حشره کش از میان می روند.
قبل از اینکه هورتانسیا به گلخانه منتقل شود باید دقت شود تا عاری از هر گونه آفات باشد زیرا در شرایط مناسب گلخانه این آفت به شدت زیاد می شوند و چون گلدان ها در کنار هم قرار می گیرند، آلودگی به گیاهان سالم سرایت می کند.
معرفی کالانکوآ یا کالانکوئه
برگها سبز روشن، گوشتی و تخم مرغی شکل هستند که لبه آنها به طرف بالا برگشته است و گل های کالانکوئه قرمز کم رنگ و لوله ای شکل بوده و به صورت خوشه ظاهر می شوند .فصل پیرایش گل ها، از اواسط زمستان تا اواسط بهار است البته الان این گیاه در رنگ های مختلف در بازار پیدا میشه.
البته منشا کالانکوئه آفریقا و هندوستان می باشد و ۱۰۰ گونه شبه درختچه ای شناخته شده که به طول ۱ متر است ولی در گلکاری از ارقام پاکوتاه که ۴۰-۳۰ سانتیمتر است استفاده می شود
گیاهان این تیره بیشتر مخصوص مناطق گرم و خشک بوده و بصورت علفی پایا هستند و قاعده ساقه آنها مختصری چوبی و دارای برگهای گوشتی می باشد. گل آذین گرزن است گلها منظم و با فرمول گل n کاسبرگ و n گلبرگ وn+n پرچم و n برچه می باشد که n از ۳ تا ۳۰ متغیر است. کاسبرگها آزاد و به رنگ سبز و گلبرگها رنگین و برچه ها آزاد و منطبق با گلبرگها است. تخمدان تحتانی می باشد . در بافتهای برگ و ساقه آنها آب و اسید آلی ذخیره می شود.
گونه های مختلف کالانکوئه
الف: K. blossfeldiana
این همان گونه ی معروف کالانکوئه هستش که هوای خنک وارد بازار میشود ! بومی ماداگاسکار است. ارتفاع و گسترش آن حدود ۳۰ سانتی متر. برگ ها سبز روشن و گوشتی به شکل تخم مرغی پهن که لبه آنها به سمت بالا برگشته است. کاسه گل، ارغوانی مایل به سبز و جام گل ارغوانی است. گل های آن در رنگ های قرمز، نارنجی، صورتی، زرد و سفید وجود دارد. در شرایط روز کوتاه به گل می رود و به طور معمول فصل پیدایش گل از اوایل پاییز تا شروع هوای گرم است.متاسفانه این گونه وقتی وارد منزل بدون نور و بدون تهویه بشه گلهاش زود میریزن وگل نمیده اصلا ، باید توجه کرد این گل برای کنار پنجره باز ، تراس، بالکن و پشت پنجره و فلاور باکس مناسبه …
ب:( کالانکوئه کرک دار)K. tomentosa
برگ های آن به طور متراکم با کرک های سفید کوتاهی پوشانده شده و کناره های آن نیز دارای لکه های قموه ای رنگ است. گل های این گیاه از نظر زیبایی در مقایسه با برگ ها در درجه دوم اهمیت قرار دارد.
ج: (K. daigremontiana(syn. Bryophyllum daigremontiana
این گونه زنده زا است و قدیمیا بهش اشک تمساح میگن،و از طریق گیاهچه های کوچک که روی لبه برگ های آن تشکیل می شود افزایش می یابد.
د:K. pinnata,K. daigarai
از دیگر گونه های کالانکوئه هستند که زنده زا می باشند. گیاهان زند زا گیاهانی هستند که از طریق غیرجنسی به خودی خود افزایش می یابند. روی هر یک از دندانه های برگ گیاه، عضو کوچکی از گیاه که در حقیقت یک رویان برگساری کوچک است، تشکیل می شود و در اطراف برگ ها این اعضاء به گیاهان شکل خاصی می دهند. رویان ها پس از پراکنده می شوندو در آنجا شروع به رشد و نمو می کنند.
نگهداری و نیازهای کالانکوآ
نور:
کالانکوئه به نور متوسط تا زیاد، حرارت بالا خاک همیشه خیس وقلیایی احتیاج دارد.
دما :
دمای مناسب برای رشد کالانکوئه ۲۰-۱۸ است. در دماهای کمتر از ۱۶ گلدهی به تأخیر می افتد و در دماهای بالاتر از ۲۲ سرعت رشد در بعضی رقم ها کاهش و در برخی افزایش می یابد. در دمای ۲۷ در همه رقم ها گلدهی به تأخیر می افتد.
آبیاری:
بین دو آبیاری باید خاک خشک شود ولی به علت گلدار بودن و بیرون کاشتن متوسط روزانه آبیاری می شود. بهتر است قبل از آبیاری خاک رو چک کنید تا از ریزش گلها به خاطر اب زیاد جلوگیری بشه.
در تحریک گلدهی، از پوشش چادری تیره استفاده می شود. از آنجا که اگر این عمل در بعدازظهر شروع شود در زیر پوشش دما زیاد بالا می رود، بهتر است این عمل از ساعت ۷ بهداز ظهر شروع و در ساعت ۱۰-۹ صبح پوشش برداشته شود. در تابستان باید با پوشاندن سطح گلخانه شدت نور کاسته شود. نوسانات رطوبت خاک برای کالانکوئه باید کم باشد و خاک به طور یکنواخت مرطوب باشد. اگر در محیط کشت لکه هایی خشک باقی بماند رشد غیریکنواخت و گلدهی درهم و نامنظم خواهد بود. خاک باید ۵۰ درصد ماده آلی داشته باشد و از زهکشی خوبی برخوردار باشد، چون ریشه این گیاه افشان است. PHخاک باید ۵/۶-۵/۸ باشد. از کاربرد فسفر بیش از حد باید خودداری شود، چون باعث کاهش جذب عنصر روی می شود که مشکلات جدی را به دنبال دارد.
معرفی گل کالانکوئه
کود دهی:
می توان به میزان ۳ گرم در لیتر، هردو هفته یکبار از خرداد تا شهریور ، به این گیاه کود داد.
گلدهی:
تکثیر و تعویض گلدان کالانکوآ – گل من و تو
گلدهی کالانکوئه (K. blossfeldiana) از اواسط پاییز تا شروع گرما است و به طور معمول در نخستین روز های پاییز جلب نظر می کند. کالانکوئه یک گیاه روز کوتاه است و برای شروع گل انگیزی، فقط به دو روز کوتاه (شب بلند) نیاز دارد. افزایش تعداد روزهای کوتاه منجر به افزایش تعداد گل آذین می شود.پس از گلدهی، می توان دوباره در منزل آن را به گل نشاند که باید ساقه را از محلی که گل ندارد هرس کرد و گلدان را در هوای خنک و روز کوتاه قرار داد.ولی اکثر ملت چون این قضیه رو بلد نیستن نمیتونن توی خونه به گل بیارن این گل زیبا رو ، و مجبورن دوباره برن بخرن، خوب عزیزم یاد بگیر این چیز ها رو دیگه …..
تکثیر:
خاک مخصوص قلمه :
یک قسمت پیت + یک قسمت خاکبرگ یا کمپوست + دو قسمت ماسه نرم. میزان ماسه به این دلیل بیشتر است که به پوسیدگی حساس است
تکثیر کالانکوئه با قلمه ساقه و بذر به آسانی امکان پذیر است. گیاهان مادری که از آنها قلمه گرفته می شود باید در شرایط طول روز بلند پرورش یابند تا به حال رویشی باقی بمانند.
تکثیر قلمه های انتهایی ساقه را به طول ۵/۷ سامنتیمتر از اواسط تا اواخر بهار با یک چاقوی تیز تهیه کنید، سپس به مدت ۲ یا ۳ روز در کناری قرا دهید تا در محل بریدگی ها، کال تشکیل شود. قلمه ها را دور از تابش مستقیم خورشید در یک اتاق معمولی با دمای ۲۰-۱۸ درجه سانتی گراد نگاه دارید. سپس قلمه ها را به آرامی در گلدانهایی با قطر دهانه ۹ سانتی کمتر، حاوی کمپوست مخصوص گیاهان گوشتی و کاکتوس قرار دهید و در دمای ۲۱-۲۰ درجه سانتی گراد، با نور مناسب و کافی ولی دور از تابش مستقیم خورشید نگاه دارید . خاک را نسبتا مرطوب کنید و مواظب باشید که خیلی خیس نباشد. زمانی که ریشه دهی انجام شده و گیاه جدید شروع به رشد می کند، به آب بیشتری نیاز دارد، ولی مراقب باشید که آبیاری بیش از اندازه نکنید.
نکته مهم برای قلمه زدن
در مناطق معتدل گلدان یا قلمه های ریشه دار را در محل آفتاب گیر یا سایه آفتاب نگهداری می کنند تا زمان گلدهی طولانی شود. برگهای مقابل و دندانه دار و بوته کرکی و مخملی دارد و حالت زیبایی به گیاه می دهد
بیماری ها
دوستان عزیز ناتوانی در گلدهی، گلهای بدشکل و یا کاهش تعداد گل در گل آذین، در اثر دماهای خیلی بالا یا پایین ایجاد می شود. نور زیاد باعث ایجاد رنگ غیر عادی در برگ ها می شود و مقدار آنتوسیانین در برگ ها افزایش یافته و برگ ها با رنگ قرمز نامطلوبی ظاهر می شوند. اگر تعداد روز های کوتاه ناکافی باشد، گل آذین غیر عادی خواهد بود و براکته های پوسته ای کوچک، در گل بزرگ شده و مشابه برگ می شوند. این پدیده به نام فیلودی ( برگسانی) معروف است.
گل آهار از جنس Zinnia و گلستارگان(Asteraceae) که این گیاه بومی صحرای گیاهان وحشی در مکزیک بوده و این گونه(الگانس) معروف تر و شناخته شده تر از سایرین هستش این گیاه را می توان در رنگ سفید ، کرم ، زرد ، سبز ، پرتقالی ،صورتی ، قرمز ، برنزی ، نارنجی ، خرمایی ، بنفش ، ارغوانی و یاسی پیدا کرد و بعضی از آنها راه راه و خالدار هستند.اندازه گونه های متنوع آن از کمتر از ۱۵ سانتی متر بلندی تا معمول ۴۵ تا ۶۰ سانتی متر میباشد و گونه های بلند آن به ۷۵ تا ۹۰ سانتی متر نیز میرسند در ضمن گل آهار بسیار زیباست و در باغهای قدیمی بسیار از آن استفاده می‌شده است.
نگهداری و نیاز های گل آهار
زمین های مرطوب و آفتابگیر را دوست دارد. شدت های بالای نور در مرحله نونهالی از طریق افزایش میزان فتوسنتز باعث تغییر سریع تر مرحله نونهالی به زایشی می شود اما به هر حال نمی تواند بر واکنش روز کوتاهی غالب شود. گیاه به ویژه در دماهای بالا رشد سریع دارد.
دمای کمتر از ۱۰ درجه سانتی گراد باعث افزایش زمان تا گلدهی می شود و دمای بهینه برای بیشترین گلدهی ۲۱ درجه سانتی گراد در روز و ۱۶ –۱۸ در جه در شب است.
در دمای ۱۵ درجه رشد آن ضعیف بودهو گیاه زردخواهد شد. همانند اغلب گیاهان افزودن کود دامی پوسیده به خاک به میزان ۳ – ۴ کیلوگرم در متر مربع برای بهبود ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک رشد گیاه را بهبود می بخشد. نسبت به خشکی مقاوم است و آب نمی تواند یک عامل محدودکننده بویژه در روزهای گرم و آفتابی تابستان باشد.
تکثیر و کاشت گل آهار
بذر آن هم در خزانه و هم به صورت مستقیم در زمین اصلی کشت می شود. زمان کشت بذر پس از رفع خطر یخبندان در اوایل فروردین یا اوایل اردیبهشت است. در کشت مستقیم، نیاز به تنک دارد که وقتی گیاهچه ۲ –۳ برگی شدند این عمل انجام می شود. اگر تنک انجام نشود باعث خوابیدگی گیاه می شود.
نشاء کاری آن مشکل است چون وقفه رشد و تلفات زیاد است. بنابراین بهتر است به صورت مستقیم کشت شود. زمان انتقال نشاء وقتی است که گیاهان ۳-۴ برگی شده قسمت هوایی به ۶-۷ سانتی متر رسیده باشد. چنانچه این کار به تعویق افتد و گیاه بزرگ شده انتقال یابد، پس از مدتی برگ های پایینی آن می ریزد و شکل گیاه در ابتدای رشد نامطلوب خواهد بود.
برای حل مشکل نشاءکاری می توان هر عدد بذر را در گلدان کوچک کشت کرده و پس از رسیدن گیاه به اندازه مناسب آن را به زمین منتقل کرد. زمان انتقال نشاء به زمین روی تولید محصول اثر می گذارد. نشاءهایی که در مناطق گرمسیری در اواخر اسفند منتقل شده اند باعث بیشترین ارتفاع و افزایش انشعابات و تعداد گل و عملکرد بذر در مقایسه با ماه فروردین، اردیبهشت و خرداد گردیده است.
آفات و بیماری ها
از بیماری های مهم آهار که کشت و کار آن را محدود می کند سفیدک پودری(Eryziphe cichoracearum)می باشد. بیشترین آلودگی در اواخرتابستان و اوایل پائیز رخ میدهد. استفاده از قارچ کش به صورت پیشگیرانه می تواند در کنترل آن مؤثر باشد. Z. angustifoliaبه سفیدک مقاوم است.
قارچ های پینیوم و فیتوفتورا باعث پوسیدگی ریشه این گیاه شوند که علامت آن سیاه شدن ریشه و پایین ساقه است. در شرایط زه کشی نامطلوب همراه با آبیاری زیاد این حالت بیشتر اتفاق میافتد.
استفاده از قارچ کش های اتازول یا متالاکسیل در خاک یا محلول پاشی گیاه با Fosetyl-Alمی تواند در کنترل بوته میری و پوسیدگی ریشه ناشی از این قارچ ها مؤثر باشد. فوزاریوم و رایزوکتونیا نیز می تواند باعث سیاه شدن ریشه و پایین ساقه و کاهش سبز شدن بذر، توقف رشد، زرد شدن، پژمردگی و مرگ گیاهان مسن تر شوند.
نکات کاربردی
معرفی گل آهار
گل آهار به صورت یک ساله کاشته می شود. بذر آنرا در اردیبهشت ماه در خزانه می‌کارند و در تیر ماه آنرا نشا کار میکنند. این گل از گیاهانی است که بذر آن مستقیماً در محل اصلی یعنی حاشیه‌های گلکاری کاشته میشود و رشد آن بسیار زیاد است
مراقبت های بیشتر میتواند شامل وجین کردن، تنک کردن اطراف بوته، آبیاری منظم در روزهای گرم تابستان و احیاناً استفاده از یک کود مایع (ماهی یک بار) خواهد بود.
(0)
(0)
