رز سانگ

پوری بنایی متولد 19 مهر 1319 در اراک، بازیگر است.

فارغ التحصیل دیپلم ادبی هستم، تا پنج سالگی در اراک بودم؛ من اراکی هستم‌. بعد از پنج سالگی به تهران آمدم و در تهران بزرگ شدم. دوران دبستان و دبیرستان را در تهران گذراندم. بعد وارد عالم سینما شدم‌. ما هفت خواهریم؛ یک برادر. تمام خواهر‌هایم در آمریکا زندگی می‌ کنند.

نام اصلی اش صدیقه می باشد که ابتدا به پوران و سپس پوری مشهور شد.

کلاس باله تا سنتور و خیاطی

من از دوران دبستان و دبیرستان، تئاتر بازی می کردم و عاشق کارهای هنری بودم پس از گرفتن تصدیق کلاس 6، به هنرستان خیاطی رفتم و پس گرفتن مدرک، شروع به کار کردم. سپس به کلاس لیلی لازاریان رفتم و چند سال باله کار کردم، دو سال سنتور کار کردم. پدر و مادرم بسیار خانواده روشنی داشتند و عشق مرا نسبت به کارهای هنری درک می کردند.

کلاس بازیگری

در آن زمان دوره ها و کلاس های چهارساله ای برای هنرپیشگی توسط وزارت فرهنگ و هنر برگزار می شد من مدتی در آمریکا برای هنرپیشگی رفتم، و در نیویورک نزد خواهرم بودم، و مدتی هم دوره ای در وزارت فرهنگ و هنر دیدم

ولی اینقدر مطالعه داشتم راجع به سینما، که مثلاً الگوی من آدری هپبورن بود، که تمام فیلم هایش را می دیدم و از او بازیگری را یاد می گرفتم. و همین عشقی که به سینما داشتم، همه چیز را دنبال می کردم

شروع فعالیت هنری

وی فعالیت سینمایی‌ اش را در سال ۱۳۴۳ با بازی در فیلم عروس فرنگی به کارگردانی نصرت‌ الله وحدت که یکی از فامیل های دورشان بود شروع کرد، این فیلم خیلی موفقیت بود، به فستیوال های مختلف در سراسر دنیا رفتم از جمله فستیوال فیلم مسکو، سن سباستین، برلین و به همراه آقای وحدت، دیپلم افتخار گرفتیم

از بازی‌ های به یاد ماندنی وی می‌توان به نقش اعظم در دو فیلم قیصر و کوچه مردها اشاره کرد.

فعالیت ها و بعد از انقلاب

خوشبختانه من حدود 88 فیلم بازی کردم، که 10 تا از آنها فیلم های مشترک بود، 2 تا با آمریکایی ها، با فرانسوی ها یکی، با ترکیه 6 تا و با ژاپنی ها یکی و بعد از انقلاب، کار هنری را بوسیدم و کنار گذاشتم

بازجویی ها و ممنوع الخروجی

اوایل انقلاب تا دو سه سالی همه ما برای بازجویی به اوین می‌ رفتیم؛ به دادگاه انقلاب می‌ رفتیم؛ سؤال جواب‌ هایی می‌ کردند و خوشبختانه من مشکل آنچنانی نداشتم و خودشان می‌ گفتند شما به عنوان هنرپیشه پوشیده‌ و نجیب سینما مشکلی ندارید. حتی اجازه کار هم به من دادند

خدا را شکر هیچ‌ وقت ممنوع‌ الخروج نبودم. و چون نزدیک به ۴۰ سال است که در کارهای خیریه برای جذامیان، معلولین، کرو لال‌ها، نابینایان‌، پرورشگاه یتیمان کهریزک فعال هستم

منبع:بیوگرافی پوری بنایی

بیوگرافی پوری بنایی