نحوه ی بازیابی iMessages حذف شده در iPhone یا iPad با استفاده از پشتیبان iTunes
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه از iCloud یا iTunes نسخه پشتیبان تهیه کنید و iMessagesحذف شده خود را بازیابی کنید. دسترسی به iMessages در iCloud بخش مهمی از تکنولوژی است. توجه داشته باشید که بازگردانی از نسخه ی پشتیبان, هر داده ی بعد از نسخه ی پشتیبان را حذف می کند.
مراحل :
iTunes را باز کنید. اگر لازم است این برنامه را دانلود کنید روی گزینه ی Download iTunes کلیک کنید و ادامه دهید. حین این پروسه لازم است کامپیوتر را مجددا راه اندازی کنید.
iPhone یا iPad خود را به کامپیوتر وصل کنید. برای انجام این کار، از کابل شارژر USB استفاده کنید.
روی آیکون iPhone یا iPad کلیک کنید. این آیکون در سمت چپ iTunes قرار دارد. با این کار صفحه ی “Summary” باز می شود.
روی Restore Backup کلیک کنید. این گزینه در سمت راست قسمت “Backups” و در بالای صفحه قرار دارد.
اگر از شما خواسته شد, قبل از ادامه ی کار گزینه ی “Find My iPhone” را خاموش کنید.
هنگامی که از شما خواسته شد, گزینه ی “iPhone/iPad Name” را علامت بزنید. یک منوی کشویی برای شما باز می شود.
روی تاریخ نسخه ی پشتیبان کلیک کنید. اطمینان حاصل کنید در تاریخی که انتخاب کرده اید iMessages هنوز از آیفون یا آیپد شما حذف نشده اند.
روی گزینه ی Restore کلیک کنید. اکنون اطلاعات آیفون یا آیپد شما بازگردانی می شود. این مرحله بسته به حجم اطلاعاتی که باید بازگردانی شوند به طول می انجامد.
اگر اطلاعات شما رمز عبور دارد, هنگامی که از شما خواسته می شود رمز را وارد کنید.
ممکن است لازم باشد قبل از بازگردانی اطلاعات آیفون را به روز رسانی کنید.
صبر کنید تا مرحله ی بازگردانی اطلاعات به اتمام برسد. هنگامی که فرایند کامل شد, شما می توانید iMessages حذف شده خود را در برنامه Messages مشاهده کنید.
سرگیجهممکن است دلالیل مختلفی داشته باشد. در این مطلب با دلایل مختلفی که ممکن است باعث سرگیجه شود یا احساس تهوع در شما بوجود بیاورد آشنا شوید.
بسیاری از ما ممکن است در طول روز یا زمانی که بیمار هستیم از خودمان بپرسیم که چرا گیج هستم و تعادلم را از دست می‌دهم؟
متعجب نخواهید شد اگر بدانید احساس گیجی که گاهی در افراد بالغ دیده میشود مشکل متداولی است. اما ممکن است ندانید که سرگیجه که حالت تشدید شده‌ی گیجی است و این حس را به وجود می‌آورد که اتاق دور سرتان می‌چرخد، هم مشکل متداولی بین افراد بالغ است. تا آنجا که نزدیک به ۴۰ درصد از افراد بالای ۴۰ سال حداقل یک بار در طول زندگی سرگیجه را تجربه می‌کنند.
در ادامه با دلایلی که ممکن است باعث گیجی و سرگیجه شوند و راهکار مقابله با سرگیجه آشنا شوید.
احساس گیجی ممکن است به دلیل اختلالی در گوش داخلی باشد
اگر مایع گوش داخلی حرکت کند و وارد کانال‌های گوش داخلی شما شوند ممکن است احساس کوتاهی از چرخیدن محیط دور سر خود کنید. این مشکل بدون استفاده از دارو و عمل و به کمک راه‌های درمانی دیگر قابل حل است.
این مشکل مهم‌ترین اختلال در گوش درونی است با این حال تنها ۱ نفر از ۱۰۰۰ نفر در ۱ سال به این بیماری مبتلا می‌شوند. همچنین با اینکه ممکن است این بیماری در هر سنی اتفاق بیافتد اما بیشتر در افرادی با سن بالاتر رخ می‌دهد.
سیستم کنترل روند جریان خون
محققین متوجه شده‌اند که سیستم تنظیم کننده گوش داخلی در کنترل جریان خون بدن هم نقش دارد. وقتی که شما از حالت خوابیده به حالت ایستاده تغییر حالت می‌دهید دو سیستم در گوش داخلی جاذبه را تشخیص میدهند. این تشخیص باعث میشود که به سیستم قلبی عروقی شما فرمان تنظیم جریان خون برای تطبیق با شرایط جدید بدنتان فرستاده شود. این فرایند تغییر جریان خون می‌توان باعث به وجود آمدن احساس گیجی شود.
کمبود ویتامین B12 می‌توند باعث سرگیجه شود
کمبود ویتامین‌های ضروری در بدن می‌تواند منجر به مشکلاتی مثل کاهش فشار خون و کم شدن جریان خون مغز شود. تشخیص کمبود ویتامین B12 بسیار آسان است و به راحتی می‌توان آن را برطرف کرد. کمبود ویتامین B12 از مواردی است که گاهی اوقات در تشخیص علل سرگیجه نادیده گرفته میشود.
گوشت، لبنیات و صبحانه کامل منابع مناسبی از ویتامین B12 هستند.
بیماری قلبی و سرگیجه
یکی از دلایل ساده‌ی احساس گیجی، حرکت سریع است. مثل وقتی که خوابیده‌اید و ناگهان می‌نشینید. اما بعضی اوقات گیجی و سرگیجه نشانه‌ای از یک اختلال قلبی است. در بین بیماری‌های قلبی و عروقی که باعث سرگیجه میشود می‌تواند اختلال در دریچه قلب، فیبریلاسیون دهلیزی یا سختی سرخ رگ‌ها باشد. بیماری‌هایی از این دست چون جریان خون وارد شده به مغز را کاهش میدهند می‌توانند باعث سرگیجه شوند.
میگرن و سرگیجه
این واقعیت بعضی از مردم را متعجب میکند که سرگیجه بسیاری از اوقات با میگرن در ارتباط است. خواه میگرن با درد همراه باشد یا نباشد. نشانه‌های دیگر میگرن که به سرگیجه مربوط است شامل حساسیت به حرکت، نور و صدا میشود. حدود ۴۰ درصد از افرادی که مبتلا به میگرن هستند گیجی و سرگیجه را تجربه می‌کنند.
رابطه اضطراب و سرگیجه
افراد بسیاری که تجربه سرگیجه داشتند مخصوصا بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی ممکن است مشکل اضطراب هم داشته باشند.
در مقایسه با افرادی که دچار اضطراب نیستند، افراد با اختلال اضطراب در مواجهه با محیط پر تحرک، حرکت بیشتری می‌کنند. حرکتی که به نظر می‌رسد در جهت هم سو شدن با حرکت محیط است. این افراد ممکن است به شکل غیر معمولی به محرک‌های بصری واکنش نشان دهند. چرا که سرگیجه آنها با نگاه کردن به اجسام در حرکت یا هنگام راه رفتن از کنار یک مغازه پر نور و روشن افزایش می‌یاد.
کشتی، قایق و تخت آبی می‌توانند باعث سرگیجه شوند
این اتفاق بسیار رایج است که پس از برگشتن از سفر با کشتی احساس گیجی کنید. دکتر کارول فوستر، محقق دانشگاه کلادرو می‌گوید: برای برخی از افراد ممکن است این احساس تا یک سال بعد از سفر روی آب ادامه داشته باشد. نزدیک به ۷۵ درصد از ملوانان این حس گیجی را تجربه می‌کنند. هواپیما، ماشین، قطار و مترو و حتی دراز کشیدن روی تخت آبی هم می‌تواند باعث سرگیجه شود.
تاثیر دارو بر گیجی و سرگیجه
داروهای بسیار زیادی هستند که می‌توانند باعث سرگیجه شوند که حتی لیست کردنشان هم بسیار طولانی میشود. برای مثال استفاده از دوز بیش از اندازه داروی فشار خون از عواملی است که باعث سرگیجه میشود. با این حال نباید تصور کرد که بخاطر احتمال بروز سرگیجه نباید دارویی را مصرف کرد. تاثیرات یک دارو روی هر فرد متفاوت است و دکتر شما باید این موارد را تشخیص دهد.
سرگیجه در اثر کم‌آبی(دهیدراسیون) و رژیم غذایی نامناسب
جالب است بدانید حتی کم‌آبی خفیف هم می‌تواند دلیلی باشد که شما احساس گیجی و سرگیجه می‌کنید. کم‌آبی می‌تواند باعث کاهش فشار خون شود که خود منجر به سرگیجه میشود. نباید فراموش کرد که بعضی از رژیم‌های غذایی باعث کم‌آبی می‌شوند و بر احساس گیجی و سرگیجه تاثیر دارد.
دلایل سرگیجه که چندان رایج نیست
عوامل متعدد دیگری وجود دارد که باعث سرگیجه میشود اما چندان رایج نیستند. با این حال لازم است همیشه به احساس گیجی و سرگیجه توجه ویژه‌ای داشته باشید. چرا که در کنار علائم دیگر می‌تواند نشانه‌ای از یک اختلال جدی‌تر باشد. حتما به دکتر خود برای بررسی عواملی که باعث سرگیجه شما میشود مراجعه کنید.
یکی از بیماری‌های نادری که با سرگیجه در رابطه است بیماری نشانگان منییر است. اگر سرگیجه‌های طولانی مدت همراه با شنیدن صداهایی در یکی از گوش‌هایتان را تجربه می‌کنید بهتر است برای بررسی احتمال مبتلا بودن به بیماری سندروم منییر به پزشک مراجعه کنید. البته فراوانی این بیماری تنها ۰.۲ درصد از جمعیت جهان است که در بین افراد ۴۰ تا ۶۰ ساله مشاهده میشود.
نحوه ی اجازه دسترسی دادن به برنامه ها در Controlled Folder Access ویندوز 10
Controlled folder access یک ویژگی امنیتی در ویندوز 10 است که دسترسی برنامه های ناشناخته را به اطلاعات شما غیر ممکن می کند. با این کار از آسیب به فایل های شما نیز جلوگیری می شود. ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه این ویژگی را فعال کنید.
مراحل :
روی اعلانی که به شما می گوید برنامه مسدود شده است, کلیک کنید. این اعلان را می توانید از قسمت action center یا از قسمت اعلان ها پیدا کنید. این اعلان “Controlled folder access blocked [program] from making changes to [directory]” می باشد.
روی گزینه ی “Allow an app through controlled folder access” کلیک کنید. شما می توانید از میان همه ی برنامه ها و برنامه هایی که اخیرا مسدود شده اند انتخاب داشته باشید.
برنامه هایی که می خواهید به آنها اجازه ی دسترسی بدهید را انتخاب کنید. در برنامه هایی که اخیرا مسدود شده اند, گزینه ی “Allow” را انتخاب کنید. اکثر برنامه ها در “C:\Program Files” یا “C:\Program Files (x86)” قرار دارند.
آیا می‌دانید ویتامین D3 چیست؟ با عوارض کمبود ویتامین D3 چه قدر آشنا هستید؟ ویتامین D3 یکی از دو نوع مهم ویتامین دی است. فواید ویتامین دی ۳ و نقش مهم این ویتامین در اعمال حیاتی بدن با پیشرفت علم و انجام مطالعات بیشتر در حال شناخته شدن است. زمانی که در معرض نور آفتاب قرار بگیرید، ویتامین D3 به طور طبیعی در پوست ساخته میشود. با وجود اینکه این ماده به نام ویتامین شناخته میشود، دی ۳ درون بدن به هورمون تبدیل میشود و در جریان خون به گردش در می‌آید تا به جذب کلسیم و فسفری که در منابع غذایی هضم شده درون بدن وجود دارد، کمک کند. اگر دوست دارید با علائم کمبود ویتامین D3 آشنا شوید و بدانید ویتامین D3 در چه مواد غذایی وجود دارد این مقاله را تا پایان بخوانید.
رابطه بین کلسیم و ویتامین D
کلسیم برای ساخت و استحکام‌بخشی به دندان و استخوان‌های به کار می‌رود و برای رشد و تراکم استخوان ضروری است. کلسیم می‌تواند درون بافت‌های بدن ذخیره شود تا در زمان نیاز، مورد استفاده قرار گیرد. همچنین این عنصر با انتقال پیام‌های عصبی به مغز، در تولید هورمون‌های بدن نقش دارد. تقریباً ۹۹% از ذخیره ویتامین دی بدن شما، برای تنظیم کلسیم بدن استفاده میشود و بخش باقی مانده آن برای تقویت سیستم ایمنی و قدرت ماهیچه‌های بدن به کار می‌رود.
ویتامین دی به غیر از تنظیم میزان کلسیم و فسفر خون، مزایای دیگری نیز در حفظ سلامت کلی بدن دارد. ویتامین دی در عملکرد صحیح سیستم ایمنی شراکت دارد و در فرآیند تقسیم سلولی نیز نقش مهمی را ایفا میکند. همچنین حفاظت از استخوان و دندان‌ها را بر عهده می‌گیرد. ویتامین دی برای رشد کودکان مفید است و در شکل‌گیری استخوان‌ها و همچنین سیستم ایمنی تأثیرگذار است بنابراین کمبود ویتامین D3 در بدن کودکان اهمیت بسیار بالایی دارد و باید سریع پیگیری شود. همچنین کمبود ویتامین D3 در بارداری علاوه بر ایجاد مشکلاتی برای مادر، برای سلامت جنین و استحکام استخوان‌های او خطرآفرین است.
ویتامین دی در دو شکل ظاهر میشود: ویتامین دی ۲ یا ergocalciferol و ویتامین دی ۳ یا cholecalciferol. تفاوت اصلی این دو در منها و نحوه ساختشان است. ویتامین دی ۲ توسط گیاهان ساخته میشود ولی ویتامین D3 بیشتر در انسان و حیوان دیده شده است و نسخه فعال آن به طور طبیعی در پوست بدن تولید میشود و آن هم زمانی که در زیر نور آفتاب قرار گیرد.
تولید ویتامین دی ۲ ارزان‌تر و ساده‌تر است و زمانی که می‌بینید برخی از خوراکی‌ها مانند غلات و آب پرتقال غنی از ویتامین دی است، در بیشتر مواقع از ویتامین دی ۲ استفاده شده است و در واقع به عنوان منبع کم کیفیت ویتامین دی به شمار می‌رود.
با وجود اینکه هر دو نوع ویتامین دی برای بدن لازم است، دی ۳ به عنوان منبع با کیفیت ویتامین دی شناخته میشود و برای سلامت بدن اهمیت بیشتری دارد. از آنجایی که منبع این نوع ویتامین در جانوران وجود دارد، برای افراد گیاه‌خوار و وگان تأمین سطح مورد نیازشان از طریق رژیم غذایی دچار مشکل میشود.
ویژگی‌های شخصی و خصوصیات بیولوژیکی افراد مختلف با هم متفاوت است و میزان ویتامین دی بدن در افراد مختلف به زمان سال، شغل و میزان حضور در فضای بسته و باز، نوع پوشش و همچنین نوع پوست بستگی دارد. اگر می‌خواهید میزان دقیق ویتامین دی بدن خود را بدانید، از طریق آزمایش خون و تست ویتامین d3می‌توانید از آن مطلع شوید و سپس در صورت لزوم و تحت نظر پزشک، برای مصرف قرص‌های ویتامین دی و یا مصرف مواد غذایی مربوطه اقدام کنید.
ویتامین دی ۳ از نظر شیمیایی در دسته استروئیدهای دارای حلقه کربنی باز قرار می‌گیرد ولی به طور کلی آن را نوع طبیعی ویتامین دی می‌شناسند که از باقی انواع ویتامین دی، به طور زیستی قابل دسترس‌تر است. ویتامین د ۳ به طور طبیعی از ۷-دی هیدروکلسترول که در لایه اپیدرم پوست یافت شده است، به دست می‌آید. زمانی که بدن در معرض اشعه ماورای بنفش خورشید قرار می‌گیرد، نوعی واکنش چرخه الکترونی برانگیخته میشود و در نتیجه آن ۷-دی هیدروکلسترول به ویتامین دی ۳ تبدیل میشود.
بارزترین نشانه‌های کمبود ویتامین D3 احساس ناراحتی در استخوان‌ها و ضعف ماهیچه است. عوارض کمبود ویتامین D3 در کودکان به شکل آسم و تنگی نفس و در افراد پیر به شکل کم شدن عملکرد شناختی خود را بروز می‌دهد. رژیم‌های سخت گیاهخواری و یا خام خواری، یکی از رایج‌ترین دلایل کاهش ویتامین دی۳ است به این دلیل که چربی حیوانی که در لبنیات به میزان کافی وجود دارد، یکی از منابع خوب ویتامین دی محسوب میشود. همچنین در صورتی که کمتر در نور خورشید قرار دارید، ساعات بیشتری از روز را در فضای بسته سپری می‌کنید و یا شهر زندگی‌تان اغلب ابری و بارانی است، ممکن است دچار کمبود ویتامین D3 باشید.
تأثیر ویتامین D3 با مصرف ویتامین دی ۳ و قرص‌های مکمل بر روی حفظ سلامت دندان‌ها دیده میشود همچنین با ایفای نقش ویتامین D3 در بدن، کمک میکند تا استخوان‌ها سختی معمول خود را به شکل طبیعی حفظ کنند.
زمانی که میزان مورد نیاز ویتامین دی در بدن وجود داشته باشد، سلامت سیستم عصبی تضمین میشود. همچنین بر اساس مطالعاتی که انجام شده، گفته شده است که رابطه‌ای بین بیماری آلزایمر و کمبود ویتامین دی وجود دارد. البته نمی‌توان به طور قطعی گفت که میزان کافی از ویتامین دی، از بیماری آلزایمر جلوگیری میکند ولی باید گفت حدود ۹۰ درصد از افراد دارای این بیماری، دارای میزان پایینی از ویتامین دی هستند.
بیماری‌های خود ایمنی در دهه‌های اخیر شایع‌تر شده است. ویتامین دی در تقویت سیستم ایمنی نقش دارد و بیمار خود ایمنی حالتی است که بدن و سیستم ایمنی برانگیخته می‌شوند و به بافت و اندام‌های خودی حمله می‌کنند، در صورتی که این فرآیند در حالت طبیعی رخ نمی‌دهد. اغلب خانم‌ها داروهای مولتی ویتامین و قرص‌های ویتامین دی مصرف می‌کنند و مصرف این مکمل‌ها می‌توانند در جلوگیری از بیماری‌ها نقش داشته باشند ولی نبود آنها را تضمین نمی‌کنند.
سرماخوردگی و آنفولانزا بیماری‌های رایجی است که در فصول مختلف بسیاری از افراد را درگیر میکند. در بیشتر مواقع این بیماری در زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن ضعیف شده باشد و توان مقابله با ویروس و عوامل بیماری را از دست بدهد و مدت زمان بیشتری را برای مبارزه نیاز داشته باشد.
ویتامین D3 در چه مواد غذایی وجود دارد؟
همان‌طور که گفته شد ویتامین دی ۳ از منابع حیوانی تأمین میشود، پس انتظار نداشته باشید که بتوان آن را در میوه و سبزیجات بیابید. تخم مرغ، شیر، جگر گوسفند، ماهی‌هایی مانند سالمون، ساردین و شاه ماهی از منابع اصلی ویتامین دی ۳ هستند. گفته میشود غذا و میوه‌هایی که در معرض نور آفتاب خشک می‌شوند هم مفید هستند ولی تأثیر آنها کاملاً اثبات نشده است.
نحوه ضبط صفحه نمایش در ویندوز 10 از طریق Xbox Game Bar
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه از طریق Xbox Game Bar یا یک برنامه ی رایگان به نام FlashBack Express Recorder صفحه نمایش ویندوز 10 را ضبط کنید.
Xbox Game Bar
مراحل :
برنامه ی Xbox را باز کنید. برای این کار از منوی Start روی Xbox کلیک کنید یا xbox را در منوی جستجوی ویندوز تایپ کنید.
اگر وارد نشده اید, طبق دستورالعمل های روی صفحه اکنون وارد شوید.
Xbox به طور پیش فرض بر روی ویندوز 10 نصب شده است. اگر این برنامه را حذف کرده اید اکنون می توانید آن را از Microsoft Store دانلود کنید.
اگر کارت گرافیک شما از Intel Quick Sync H.260, Nvidia NVENC یا AMD VCE پشتیبانی کند, شما می توانید از این روش در ویندوز 10 استفاده کنید.
دکمه ی ⊞ Win + G را فشار دهید. پیام ″Do you want to open the Game Bar?″ را مشاهده خواهید کرد.
اگر پیام “Game capturing” را مشاهده کردید که زیر آن آیکون هایی وجود داشت, روی آیکونی که وسط آن یک نقطه ی سفید دارد ضربه بزنید. هنگامی که موس را روی این آیکون میبرید, پیام “Start recording” را مشاهده خواهید کرد. در این مرحله می توانید صفحه را ضبط کنید. در این پنجره شما می توانید میکروفن را نیز روشن کنید. برای این کار باید روی آیکونی که تصویر بلندگو دارد, کلیک کنید.
گزینه ی ″Yes, this is a game.″ را علامت بزنید. Game Bar (نوار افقی حاوی چندین آیکون) در پایین صفحه نمایش داده می شود.
بسته به تنظیماتی که انجام داده اید, ممکن است در این پنجره به جای Game Bar عبارت “Game Capturing” را مشاهده کنید.
تنظیمات ضبط صفحه نمایش خود را (اختیاری) تنظیم کنید. اگر می خواهید تنظیم ضبط صفحه نمایش خود را به طور دقیق انجام دهید, می توانید از Windows Settings استفاده کنید :
منوی Start را باز کنید و روی Settings کلیک کنید.
روی Gaming کلیک کنید.
از ستون سمت چپ روی Game DVR کلیک کنید.
برای تنظیم تنظیمات صوتی و تصویری خود، پانل سمت راست را پایین بیاورید.
پس از پایان کار پنجره ی Settings را ببندید و به Xbox Game Bar برگردید.
برای شروع ضبط دکمه های ⊞ Win+Alt+R را فشار دهید. یک نوار در سمت راست صفحه نمایش داده می شود و پروسه را به شما نشان می دهد. روی آیکون microphone کلیک کنید تا بتوانید آن را روشن و خاموش کنید.
هنگامی که ضبط به پایان رسید، روی مربع کلیک کنید. این مربع در نواری که پروسه را نمایش می دهد قرار دارد. اکنون فایل ضبط تصویر در پوشه ی Captures ذخیره خواهد شد.
متاسفانه تبلیغات در فضای مجازی بسیاری از مردم را به اشتباه می اندازد و باعث به خطر افتادن سلامتی آنها میشود . استفاده بدون آگاهی از وسایل آرایشی و انجام برخی از امور برای زیبایی بیشتر گاهی یکی از پرخطرترین کارهایی است که خانم ها انجام میدهند. میکروبلیدینگ ابرو یکی از روشهای غلطی است که با استفاده از تبلیعغات جای خود را در بین مردم باز کرده است.
میکروبلیدینگ ابرو
میکروبلیدینگ ابرو ، میکروبلیدینگ که اخیراً با بهره گیری شیوه های تبلیغات حرفه ای در فضای مجازی مورد توجه و پرسش مخاطبان قرار گرفته است روشی نیست جز همان شیوه ای که مجرمان در زندان ها با آن علائم و نشانه هایی را بر پوست خود و یا سایر زندانیان حک می کردند.
همانگونه که از نام این عبارت پیداست روشی است که با بهره گیری از “ تیغ ” یا همان “بلید” پوست را برش داده و رنگ را به لایه های زیرین نسج پاره شده انتقال می دهند. طبیعی است به دلیل پارگی اپیدرم، رنگ به میزان بسیار بیشتر و با عمق نفوذ بالاتر به لایه های زیرین پوست انتقال می یابد و راز انتقال رنگ ،در میکروبلیدینگ نیز به همین دلیل است.
اگر چه که متعاقب میکروبلیدینگ قسمت قابل توجهی از رنگ ها به همراه خون و لنف به بیرون منتقل می شود لیکن میزان ورود رنگ و غلظت آن به دلیل پارگی پوست به حدی است که تا حدود قابل توجهی پاسخ ایمنی بدن سرکوب می گردد.
همچنین یکی از مزایایی که برای میکروبلیدینگ عنوان می گردد ایجاد هاشورهای نامنظم و غیر یکنواخت است که نهایتاً طرح طبیعی تری را به روی چهره ایجاد خواهد نمود لیکن علت آن به دلیل عدم کنترل عمق نفوذ توسط کاربر “تیغ” یا همان “بلید” می باشد و ناگفته پیداست که عدم کنترل عمق نفوذ رنگ و میزان تخریب پوست چه خطرات و مشکلات جبران ناپذیری را در آینده برای فرد به دنبال خواهد داشت.
تصور کنید اگر یک پزشک جراح قرار بود سطح پوست مریضی را برای انجام یک پروسیجر درمانی با ابزارهای جراحی پزشکی برش دهد در این شرایط چه مقدماتی قبل از عمل جراحی و چه اقداماتی حین عمل و البته در اتاق عمل جراحی می بایست انجام دهد. جالب است که با میکروبلیدینگ کلیه این اقدامات بدون رعایت هیچ گونه ، اصول ایمنی و بهداشتی در محیط غیر استریل صورت می پذیرد!
علاوه بر تخریب پوست در میکروبلیدینگ اسکارهای ناشی از ایجاد زخم و پارگی اپیدرم ، نهایتاً ایجاد بافت فیبروزه از پیامد های جاری و رایج میکروبلیدینگ به شمار می روند. علاوه بر آن خطرات جبران ناپذیر انتقال عفونت و بیماری های واگیر، را نیز به لیست خطرات انکار ناپذیر آن باید افزود. باید توجه داشت که میکروبلیدینگ روشی علمی و مبتنی بر شواهد، نیست به همین دلیل در مقالات و کتب مرجع علوم پزشکی و درماتولوژی پذیرفته شده نیست. بنابراین سرانجام کار و فعالیت خود را به اصول غیر علمی گره نزنید.
در ایران نیز این روش به دلیل غیر علمی بودن و خطرات جبران ناپذیر آن مورد تایید نیست، بنابراین عملی که مورد تایید مراجع رسمی و قانونی کشور نباشد، آن هم در حوزه بهداشت و سلامت مردم خطایی بزرگ و جرم محسوب می گردد ،طبعاً عواقب قانونی و مجازات برای آن در نظر گرفته شده است. به نظر می رسد که اخیراً انحرافی که تحت عنوان میکروبلیدینگ با سوء استفاده از تنوع طلبی ،علاقه افراد به ارتقاء کیفیت ایجاد شده تنها به دنبال منافع مادی و سودجویی به هر قیمت،حتی از بین بردن و به تهدید انداختن سلامت مردم است.
البته جامعه و حافظه تاریخی عموم مردم شواهد و مثال های فراوانی از این گونه انحرافات، را نظیر لاغری در یک ساعت و یک جلسه، افزایش قد و… را به خاطر دارند. در این میان همگان خصوصاً قشر فرهیخته مسئولیت دارند که با کسب اطلاعات صحیح ،علمی اقشار جامعه را نسبت به این خطر بزرگ و بلقوه آگاه سازند.
باید توجه داشت میکروبلیدینگ به عنوان یک روش پر خطر با عوارض ناگوار پس از آن، اساسا هیچ ارتباطی به میکروپیگمنتیشن که روشی پذیرفته شده در کتب و مقالات مرجع علوم پزشکی است ندارد.
نحوه ضبط صفحه نمایش در ویندوز 10 از طریق FlashBack Express Recorder
ترفند ها به شما آموزش می دهد که چگونه از طریق Xbox Game Bar یا یک برنامه ی رایگان به نام FlashBack Express Recorder صفحه نمایش ویندوز 10را ضبط کنید.
FlashBack Express Recorder
مراحل :
FlashBack Express را از وب سایت FlashBack نصب کنید. اگر با Xbox Game Bar نتوانستید صفحه نمایش کامپیوتر را ضبط کنید, از برنامه های رایگان مختلفی می توانید برای انجام این کار کمک بگیرید. FlashBack Express یکی از آنهاست. برای دانلود برنامه:
روی Continue to EXPRESS که زیر دکمه ی بنفش نزدیک مرکز صفحه قرار دارد, کلیک کنید.
روی GET EXPRESS کلیک کنید.
فایل نصب را در کامپیوتر ذخیره کنید.
روی فایل نصبی دوبار کلیک کنید و برای نصب برنامه طبق مراحل پیش بروید.
FlashBack Express Recorder را باز کنید. شما می توانید این برنامه را در منوی Start و در پوشه ای به نام Blueberry Software پیدا کنید.
روی گزینه ی Record Your Screen کلیک کنید. با این کار پنل گزینه ها برای شما نمایش داده می شود.
آنچه را که می خواهید ضبط کنید, انتخاب کنید. برای ذخیره ی تمام صفحه, از منوی کشویی ″Record″ گزینه ی Full screen را انتخاب کنید.
اگر می خواهید تنها تصویر یک صفحه ی برنامه را ضبطکنید, گزینه ی Window را انتخاب کنید.
اگر می خواهید یک منطقه ی خاص از صفحه را ضبط کنید, گزینه ی Region را انتخاب کنید.
برای ضبط وبکم خود، از پایین پنجره گزینه ی ″Record Webcam ″ را انتخاب کنید.
صدا را برای ضبط انتخاب کنید.
اگر نمی خواهید صدایی را ضبط کنید, علامت گزینه ی ″Record Sound″ را حذف کنید.
اگر می خواهید صدا از طریق میکروفن کامپیوتر ضبط شود, گزینه ی ″Microphone″ را علامت زده بگذارید.
برای ضبط صداهایی که از کامپیوتر پخش می شود ( از جمله صدای برنامه ها ) گزینه ی ″Default PC Speakers″ را علامت بزنید.
هنگامی که آماده شروع ضبط هستید، روی گزینه ی Record کلیک کنید.
هنگامی که همه ی صفحه را ضبط می کنید, یک شمارش گر نمایش داده می شود و وقتی شمارش کامل شد, هر چیزی که در صفحه وجود داشته باشد ذخیره خواهد شد.
هنگامی که می خواهید یک پنجره ذخیره شود, باید پنجره ی مورد نظر را انتخاب کنید و روی دکمه ی Record کلیک کنید. هنگامی که شمارش کامل شود, ضبط آغاز می شود.
اگر یک منطقه از صفحه را ضبط می کنید, دستورالعمل های روی صفحه را دنبال کنید و قسمت مورد نظر را انتخاب کنید سپس روی دکمه ی Record کلیک کنید. هنگامی که شمارش کامل شود, ضبط آغاز می شود.
هنگامی که ضبط تمام شد، روی مربع قرمز کلیک کنید. این مربع در نواری که پروسه را نمایش می دهد, قرار دارد. یک پنجره برای شما باز می شود و از شما پرسیده می شود که می خواهید چه کاری انجام دهید.
برای ذخیره کردن ضبط، روی Save کلیک کنید. ویدئوی ضبط شده در پوشه ی FlashBack Movies قرار می گیرد اما شما می توانید از پنل سمت چپ محل دیگری را برای ذخیره ی این فایل انتخاب کنید. بعد از انتخاب پوشه ی مورد نظر روی گزینه ی Save کلیک کنید.
۱. تحریک غشاء مخاطی
آویشن حاوی دو ترکیب است – تیمول و کارواکرول. مطالعات نشان میدهند که آدم‌ها، به خصوص کسانی که حساس هستند، ممکن است بعد از استفاده و مصرف این گیاه از تحریک غشاهای مخاطی رنج ببرند. اگر شما هم تا به حال تجربه‌ی چنین واکنشی را داشته‌اید، پس از تماس آن با غشاء مخاطی جلوگیری کنید. به طور خلاصه، استفاده از آویشن به صورت خوردنی را متوقف کنید.
۲. ممکن است باعث آلرژی به آویشن شود
اگر به ریحان، علف گربه، کرفس، رزماری، و پونه کوهی آلرژی دارید، پس مواظب استفاده از آویشن باشید. بعضی از افراد، طبق مطالعات انجام شده، به خانواده‌ی نعنائیان آلرژی دارند. و چون آویشن نیز به این خانواده تعلق دارد، در صورت داشتن چنین سابقه‌ی حساسیتی از خوردن آن اجتناب کنید.
۳. برای کسانی که فشار خون دارند بی‌خطر نیست
چنین معروف است که آویشن حاوی خواص افزایش فشار خون است. اگر از فشار خون بالا رنج میبرید، پس از آویشن، به شکل گیاه، روغن معطر، و همین‌طور چای دوری کنید.
۴: تاثیر بدی بر تیروئید دارد
این به گونه‌ی خاصی از آویشن مربوط میشود – یعنی سوسنبر (آویشن وحشی). در بعضی از مطالعات انجام شده توسط گروهی از پژوهشگران آلمانی به این نتیجه رسیده‌اند که آویشن می‌تواند بر غده‌ی تیروئید تاثیری منفی داشته باشد. در مطالعه‌ای که در ژوئن ۱۹۸۲ به چاپ رسید اشاره میشود که آویشن، و همین‌طور خویشاوندانش، بر هورمون غده‌ی هیپوفیز که تیروئید را تحریک میکند تاثیر بد می‌گذارد. این مطالعه بر روی موش‌ها انجام شد، اما با قیاس می‌توانید به این نکته پی ببرید که مصرف منظم آویشن ممکن است به کاهش سطح هورمون تیروئید منجر شود.
۵. در دوران بارداری و شیردهی آویشن مصرف نکنید
در حالی که هیچ شواهد مستدلی وجود ندارد که ثابت کند این گیاه برای زنان باردار و شیرده بی‌خطر است، هیچ شواهدی خلاف آن هم وجود ندارد. با وجود این، از آنجایی که در گذر زمان ثابت شده است آویشن به عنوان یک درمان قاعدگی را تحریک میکند، این احتمال وجود دارد که زنان باردار در خطر سقط جنین قرار بگیرند. بنابراین، لطفا هنگام استفاده از آویشن نهایت دقت و احتیاط را به خرج بدهید. اگر واقعا دوست دارید در چنین دورانی از زندگی خود از این گیاه استفاده کنید، می‌توانید با پزشک خود مشورت کنید.
۶. برای کودکان زیر ۱۸ سال خطرناک است
کودکان، به خصوص کسانی که زیر ۱۰ سال هستند و اطفال، باید از تمامی اشکال مختلف آویشن دور نگه داشته شوند. حتی از دهانشویه‌ی لیسترین هم که حاوی آویشن است به عنوان ضدعفونی کننده‌ی دهان استفاده نکنید، مگر آن که دندانپزشک برایتان تجویز کرده باشد.
۷: سلامت قلب به خطر می‌افتد
موارد خاصی گزارش شده است که افرادی که آویشن می‌خورند – به خصوص روغن آویشن – از ناراحتی‌های شدید مختلفی رنج می‌برند من جمله تندنفسی، تشنج، ایست قلبی، و حتی به کما رفته‌اند. در حالی که شواهدی برای اثبات دلیل واقعی نهفته در پس این بیماری‌های جدی وجود ندارد، فرض میشود که دوز زیاد یا آلرژی به خانواده‌ی نعنائیان می‌تواند موجب بروز این‌ها شده باشد.
۸. التهابات پوستی ایجاد میکند
در گزارش‌های خاصی به این اشاره شده است که کسانی که از لیسترین به عنوان یک ضد عفونی کننده برای درمان عقربک مزمن انگشت پا استفاده می‌کنند دچار التهابات پوستی می‌شوند. در حالی که این می‌تواند یک واکنش آلرژیک باشد، توصیه میشود از استعمال آویشن موجود در مواد تشکیل دهنده‌ی محصولات درمانی بر روی جراحات پوستی و در افراد مبتلا به آتوپی بپرهیزید.
۹: تداخل با داروهای تجویزی دارد
کسانی که داروهای ضد تیروئید و جایگزین تیروئید مصرف می‌کنند باید از استفاده‌ی آویشن اجتناب کنند چون گفته میشود با این داروها واکنش معکوس می‌دهد، و عملکرد آنها را مختل میکند.
کسانی که داروهای فشار خون مصرف می‌کنند نیز باید استفاده از آویشن را ترک کنند.
مطالعات انجام شده در شرایط آزمایشگاهی نشان میدهند که آویشن در عملکرد گیرنده‌ی پروژسترون و استروژن اختلال ایجاد میکند. بنابراین اگر قرص ضد بارداری یا داروهای جایگزین هورمونی مصرف می‌کنید، قبل از استفاده‌ی این گیاه با پزشک مشورت کنید.
گفته میشود استعمال موضعی آویشن، به شکل تیمول، باعث جذب فلوروراسیل (داروی درمان سرطان) میشود که از عناصر استفاده شده در شیمی درمانی است. بنابراین، در صورتی که تحت شیمی درمانی هستید قبل از استفاده‌ی تیمول با پزشک خود مشورت کنید.
۱۰. تداخل با سایر گیاهان دارویی دارد
مطالعات انجام شده نشان میدهند که استفاده از آویشن به همراه مکمل‌ها و چند گیاه خاص دیگر می‌تواند بر تاثیرات هورمونی مورد انتظار آن گیاهان یا مکمل‌ها تاثیر منفی بگذارد.
بوپرنورفین (Buprenorphine) یک داروی مسکن مخدر با احتمال وابستگی و اعتیاد مانند مورفین، کدئین، هروئین و متادون است و عوارض جسمانی و روانی مشابه و جدی دارد. این دارو که عمدتا برای درمان اعتیاد به مواد مخدر استفاده میشود، مصارف درمانی دیگری از جمله تسکین دردهای شدید، قبل از بیهوشی، کنترل و برگرداندن مهار تنفسی ناشی از فنتانیل در بیهوشی نیز دارد.
کاربرد بوپرنورفین مانند کاربرد متادون در جهت درمان اعتیاد و ترک اعتیاد به صورت سرپایی در مطب پزشک می‌باشد. باید توجه داشت این دارو نیز به عنوان جایگزین در سو مصرف مواد مخدر مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند در بیماران وابستگی بسیار شدیدی را ایجاد کند. قابل ذکر است که ترک با بوپرنورفین می‌تواند به دلیل وجود علایم نشئگی و لذت ناشی از مصرف قرص و شرایط مشابه ترک با متادون بسیار طولانی شود و بیمار و خانواده ایشان را متحمل هزینه و انرژی زیادی کند، که معمولا بیماران در این روش نیز درمان کامل را تجربه نمی‌کنند و وابستگی به شکل متفاوتی ادمه پیدا میکند.
در حال حاضر تعداد بسیار زیادی از بیمارانی که برای ترک اعتیاد به مراکز مربوطه مراجعه می‌کنند، به موادی مانند متادون و بوپرنورفین اعتیاد داشته و قادر به ترک آن نیستند. در حالی که این افراد قبلا به ماده دیگری مانند تریاک اعتیاد داشته و برای درمان آن از این داروها استفاده کرده‌اند. اما بعد از مدتی با دوز بسیار بیشتر نسبت به ماده اعتیادآور قبلی خود به این داروهای شبه مخدر اعتیاد پیدا می کنند و حتی در بسیاری از موارد ، بیمار دوباره به سمت ماده مخدر قبلی بازگشته و مصرف مجدد را با دوز بیشتر شروع میکند تا جایی که این سیکل مخرب و ویرانگر تا مرز نابودی بیمار پیش می‌رود. افراد گاها با این دید که متادون به اندازه ماده مخدر ضرر ندارد مبادرت به استفاده طولانی مدت از آن می‌کنند. اما شاید اگر درباره عوارض آن بدانند دیگر هرگز به سراغ این ماده اعتیادآور نروند
مکانیسم اثر قرص بوپرنورفین
بوپرنورفین ( بوپرکسین ) دارویی برای درمان اعتیاد به مواد مخدر در مطب پزشکان است. بوپرنورفین به سبب ماهیت خود از سایر مواد مخدر متفاوت است چرا که یک آگونیست نسبی است. بوپرنورفین ( بوپرکسین ) با فرمول شیمیایی C29H41NO4 یک ماده مخدر نیمه صناعی مشتق از تبائین thebaine است که خود از آلکالوئیدهای خشخاش Papaver somniferum بدست آمده است. بوپرنورفین ( بوپرکسین ) یک آگونیست نسبی partial agonist است. این به این معنی که ، بوپرنورفین ( بوپرکسین ) یک ماده مخدر است ، و به طبع آن می تواند عوارض معمول مواد مخدر و عوارض جانبی آن را مانند افت تنفسی و نشئگی را سبب شود ، و ماکزیمم اثر آن کمی کمتر از آگونیست های کامل مانند هروئین و متادون است.
اثرات آگونیستی بوپرنورفین ( بوپرکسین ) به طور خطی با افزایش دوز دارو افزایش می یابد ، تا زمانی که به یک پلاتو ( کفه ) برسد و در آن صورت با افزایش بیشتر در دوز ، این آثار افزایش نمی یابد. این مسأله بنام سقف اثر یا ceiling effect موسوم است. در واقع ، بوپرنورفین ( بوپرکسین ) می تواند اثر آگونیست های کامل را بلوکه کند و در نتیجه سبب بروز علایم ترک شدید در یک بیمار مصرف کننده مواد مخدر شود. این در حقیقت نتیجه میل بالای بوپرنورفین ( بوپرکسین ) به گیرنده های مخدر است. بوپرنورفین ( بوپرکسین ) در مقایسه با مواد مخدر میل بالاتری برای اتصال به گیرنده های مواد مخدر دارد. این مسأله منتج به غلبه بر سایر مخدر و پیروزی در رقابت برای اتصال به این گیرنده ها میشود.
راهنمای مصرف قرص بوپرنورفین
استفاده نامناسب از بوپرنورفین می‌تواند منجر به بروز عوارض جدی و حتی مرگ شود.
در صورت استفاده از سایر مواد مخدر، عوارض جانبی بوپرنورفین شدت بیشتری می‌یابند. بنابراین باید این دارو را دقیقا طبق دستورات پزشکتان و به میزان تجویز شده استفاده کنید.
از مصرف دارو بیش از میزان تجویز شده یا در مدت زمانی طولانی‌تر خودداری کنید.
از شکستن قرص و حل نمودن آن در هر مایعی به منظور تزریق در رگ خودداری کنید. این عمل می‌تواند باعث مرگ بشود.
در مواقع ضروری هنگام درمان و مصرف بوپرنورفین کارت شناسایی‌تان همراهتان باشد یا از دستبند هشداردهنده پزشکی استفاده کنید
هر پزشک، دندانپزشک یا متخصص بهداشت و درمان را که شما به ایشان مراجعه می‌کنید در جریان بگذارید که تحت درمان با بوپرنورفین هستید.
تمامی اعضای خانواده‌تان را در جریان بگذارید که تحت درمان با بوپرنورفین هستید تا در مواقع ضروری از وضعیت شما آگاه باشند.
قرص زیر زبانی بوپرنورفین را زیر زبانتان قرار دهید و اجازه دهید کاملا حل شود.
از جویدن و بلعیدن آن به صورت کامل خودداری کنید.
اگر دوز مصرفی‌تان بیش از دو قرص در هر وعده است قرص‌ها را همزمان زیر زبانتان قرار داده و اجازه دهید کاملا حل شوند.
در صورت نیاز به هرگونه عمل جراحی، قبل از عمل، جراح‌تان را مطلع کنید که تحت درمان با این دارو هستید.
ممکن است لازم باشد که قبل از عمل جراحی مدت زمان کوتاهی مصرف دارویتان را متوقف کنید.
پس از مصرف این دارو برای مدت زمان نسبتا طولانی، قطع یک باره آن باعث بروز نشانگان ترک میشود.
بدون مشورت با پزشک معالجتان، مصرف دارو را به صورت ناگهانی متوقف نکنید. شاید نیاز باشد مصرفتان را به تدریج کمتر و کمتر کنید تا بتوانید مصرف آن را به طور کامل قطع نمایید.
دارو را در دمای اتاق دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
تنها به اندازه مصرف چند روز از دارویتان را در مکانی قابل دسترسی قرار دهید و مقدار عمده دارو را در مکانی دور از دسترس سایرین نگهداری کنید. زیرا این دارو می تواند مورد سوء مصرف واقع شود.
مراقب باشید که داروهای‌تان در دسترس و مورد سوء استفاده قرار نگیرد.
پس از خاتمه درمان، باقیمانده دارو را از بین ببرید. مثلا آن را به چاه توالت بریزید.
درمان اعتیاد با قرص بوپرنورفین
درمان اعتیاد علاوه بر دارو نیازمند مداخلات روان درمانی و اجتماعی است. جزئیاتی در روند درمان اعتیاد وجود دارد که اگر به آنها توجه نشود اثر بخشی و ماندگاری درمان افت می کند. مولفه‌هایی نظیر مهارت پزشک، رابطه خوب درمانی با بیمار، ایجاد انگیزه خوب برای استمرار درمان، خانواده درمانی، کنترل خشم و هیجان، مشاوره در مواقع بروز بحران، دقت در پیگیری و انجام آزمایش اثربخشی درمان را بالا می‌برد و توجه کافی به هر یک از این جنبه‌ها در فرآیند درمان، احتمال بهبودی را افزایش می‌دهد.
روش ترک قرص بوپرنورفین
مصرف قرص بوپرنورفین در واقع برای ترک مواد سنگین مانند هرویین ، کوکایین، متادن و … می باشد. بیشترین تاثیر بوپرنوفین در دوز خاصی اتفاق میفتد که توضیح این مورد کمی پیچیده است. در دوز خاصی خاصیت سم زدایی و در دوزهای کمتر خاصیت مرفینی دارد.
از آنجایی که با قرص نمی‌توان قرص را ترک کرد و قرص ب2 یا بوپرنورفین، خود اعتیاد آور است پیشنهاد میشود که از چاله به چاه نروید و برای مصرف ب2 حتما با پزشک یا متخصص ترک اعتیاد مشورت نمایید.
فراموش نکنید که قدرت قرص ب2، تا 40 برابر بیشتر از مرفین است و اعتیاد، اعتیاد است چه با ترامادول چه با بوپرنورفین.
قرص ب2 خود داروی ترک اعتیاد است و شما برای ترک داروی ترک اعتیاد، داروی جایگزین ندارید. تجربه نشان داده ب2 انقدرها که فکر می‌کنید موثر نیست و کسی که بخواهد ترک کند با دست خالی هم ترک میکند.
مانند سایر مواد مخدر، این دارو باعث کندی تنفس میشود و کاهش شدید عملکردهای تنفسی می‌تواند منجر به مرگ شود. در صورت بروز علائم حساسیت دارویی سریعا در پی دریافت مراقبت‌های پزشکی اورژانسی باشید. کهیر، مشکلات تنفسی، ورم صورت، لبها، زبان و گلو از نشانه‌های حساسیت دارویی هستند.
در صورت بروز هرکدام از علائم زیر به سرعت با پزشک معالجتان تماس بگیرید:
تنفس آرام و سطحی
احساس سبکی در سر، ضعف و بی حالی
گیجی، افکار و رفتارهای غیرمعمول
تهوع، درد معده، تب خفیف، کاهش اشتها، ادرار تیره رنگ یا به رنگ خاک رس، یرقان (زرد شدن پوست و چشمها)
عوارض خفیف‌تر این دارو که با احتمال بیشتری ممکن است تظاهر بیابند عبارتند از:
سردرد
درد معده، تهوع، استفراغ و یبوست
احساس گرما و نفس تنگی
تعریق
ضعف و خستگی
کمردرد
اضطراب و افسردگی
اختلالات خواب
آب ریزش بینی
عوارض دیگری غیر از موارد ذکر شده نیز ممکن است در اثر مصرف این دارو ایجاد شوند. در صورت مشاهده هرگونه علائم غیرمعمول و ناراحت کننده با پزشکتان مشورت کنید.
مصرف این دارو با فاصله چند ساعت با باربیتورات‌های بیهوش‌کننده مانند تیوپنتال، ممکن است موجب اثرات اضافی تنفسی و احتمالا آپنه شود.
مصرف همزمان با داروهای بیهوش‌کننده عمومی نیز ممکن است موجب ضعف شدید عملکرد قلبی – عروقی شود.
مصرف همزمان با داروهایی که عمدتا در کبد متابولیزه می‌شوند (ریفامپین ، فنیتوئین و دیگوکسین ) ممکن است موجب تجمع بوپرنورفین و افزایش اثرات آن شود.
بیمارانی که به این دارو وابستگی فیزیکی ( اعتیاد ) پیدا می‌کنند، در صورت مصرف آنتاگونیست آن، به شدت دچار سندرم قطع مصرف دارو می‌شوند. در این موارد باید دارو را با احتیاط مصرف و وضع بیمار را به طور مرتب پیگیری نمود.
مصرف همزمان با مهارکننده‌های مونوآمین اکسیداز ممکن است خطرناک باشد. همچنین کلاپس قلبی – عروقی و تنفسی در بیماری که دیازپام و بوپرنورفین را با مقادیر عادی و به طور همزمان دریافت کرده، وجود دارد.
قرص بوپرنورفین یا b2 ممکن است برای جنین مضر باشد و باعث ایجاد اعتیاد و بروز نشانه‌های ترک در نوزادانی شود که مادرشان در زمان حاملگی بوپرنورفین مصرف میکرده‌اند. در صورت شک یا تصمیم برای بارداری در طول مدت درمان، با پزشک خود مشورت کنید.
مصرف در دوران شیردهی
بوپرنورفین وارد جریان شیر میشود و ممکن است برای کودک مضر باشد. اگر کودک از شیر خودتان تغذیه میکند در دوران شیردهی از این دارو استفاده نکنید.
شربت سالبوتامول (Salbutamol) به عنوان داروی اصلی در پیشگیری و درمان حمله‌های آسم و تنگی نفس و همچنین به عنوان داروی نگهدارنده در موارد آسم مزمن مورد استفاده قرار می‌گیرد. این دارو عضلات اطراف مجاری تنفسی و ریه را شل و گشاد میکند که این امر موجب تسهیل و راحتی تنفس میشود. از دیگر موارد مصرف این دارو می‌توان به برونشیولیت، بیماری انسدادی مزمن ریه و درد زایمان زودرس اشاره کرد. سالبوتامول به اشکال شربت، قرص، اسپری و محلول استنشاقی دردسترس می‌باشد.
نام‌های دیگر، موارد مصرف، عوارض و تداخل دارویی
نام های دیگر
Ventolin – Proventil
موارد مصرف
درمان آسم
عوارض سردرد، سرگیجه، افزایش فشارخون، افزایش ضربان قلب، اضطراب، هیجان‌پذیری، مشکلات خواب، لرزش خفیف دست‌ها، گرگرفتگی، تغییر اشتها، استفراغ، معده درد، کرامپ‌های عضلانی، خشکی دهان و سوزش حلق
تداخل دارویی
مهارکننده‌های مونوآمین‌اکسیداز، داروهای ضد افسردگی سه حلقه‌ای، گلیکوزیدهای دیژیتال، بتابلوکرهای انتخابی (متوپرولول)، کاکوئین
اگرچه بهتر است دوز مصرفی به صورت دقیق توسط پزشک تعیین گردد اما به طور معمول در بزرگسالان حدود ۴ میلی‌گرم از دارو روزانه ۳ الی ۴ بار استفاده میشود. همچنین این دارو در کودکان تا سن دو سالگی ۱۰۰ میلی‌گرم و حدود ۴ بار در روز و از سن دو سالگی تا شش سالگی ۱ الی ۲ میلی‌گرم ۳ الی ۴ بار در روز و در سن شش تا دوازده سالگی ۲ میلی‌گرم ۳ الی ۴ بار در روز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
نکاتی که در ارتباط با مصرف شربت سالبوتامول باید بدانید
اگر دچار بیماری‌های قلبی – عروقی، افزایش فشارخون، پرکاری تیروئید و دیابت هستید پزشک را در جریان قرار دهید.
در صورت استفاده از دارو اگر همچنان تنگی نفس ادامه داشت به پزشک مراجعه نمایید.
شربت سالبوتامول را می‌توانید با غذا یا معده خالی مصرف کنید.
توصیه میشود مصرف این دارو در زمان شیردهی متوقف شود.
مصرف این شربت در دوران بارداری با احتیاط فراوان و تنها با دستور پزشک باید صورت گیرد.
مصرف قرص و شربت این دارو در کودکان کوچک‌تر از دو سال توصیه نمی‌شود.
مراقبت‌ها و توصیه‌های پرستاری
مصرف در سالمندان ممکن است به دوزهای کمتری از دارو نیاز باشد.
(0)
(0)
(0)
